negatieve rentevoeten

Anderzijds hebben de beurzen stevig geprofiteerd van de lage tot zelfs negatieve rentevoeten. De beurskoersen zijn stevig gestegen en lijken door niets of niemand te kunnen gestopt worden. Maar inmiddels dreigen de internationale beurzen door de realiteit te zijn ingehaald. De waarderingen zijn in de meeste gevallen zo hoog opgelopen dat er van koopjes uiteindelijk helemaal geen sprake meer is. De meeste aandelen zijn ronduit duur gewaardeerd en zodoende kwetsbaar voor grote en kleine correcties.

Voor alle duidelijkheid: met het begrip NIRP zijn we opnieuw in de wereld van de negatieve rentevoeten aanbeland, een wereld die al heel wat commentaren heeft uitgelokt. Wat de kritiek op die negatieve rentevoeten zwelt nog altijd dagelijks aan. Onze centrale bankiers houden echter stug voet bij stuk en blijven hun monetaire politiek verdedigen als zijnde efficiënt en doeltreffend. Afgelopen weekend klom Benoît Cœuré, lid van de Executive Board van de ECB, nogmaals op het spreekgestoelte met dit punt op de agenda.

Dominic Konstam van Deutsche Bank probeert een antwoord op deze vraag te formuleren. Naar zijn mening hoeven we niet meer te rekenen op positieve effecten van de negatieve rentevoeten. Het voorbeeld van Japan spreekt in dat verband boekdelen. De Japanners hebben alle hoop al opgegeven om nog een straaltje licht aan de horizon van de negatieve rentevoeten te vinden. Datzelfde lot staat ook Europa te wachten, maar we zullen nog enkele maanden geduld moeten koesteren alvorens dat besef is doorgedrongen tot de Europese Centrale Bank.

Een correctie zag er inderdaad onvermijdelijk uit, maar dat was buiten de waard gerekend. In dit geval dus de centrale banken, want die bezorgden de financiële wereld een schok zoals deze nog maar zelden had meegemaakt. Zonder blikken of blozen werd de rente tot onder nul geduwd. Met als gevolg dat de hausse op de obligatiemarkten nog een verlengstuk kreeg en zelfs eentje dat kon tellen. Want theoretisch kan de rente nu nog veel verder onder nul gaan, met als gevolg dat de obligatiekoersen compleet door het dak kunnen vliegen.

De meesten onder ons zullen hun jeugd het boek Alice in Wonderland hebben gelezen of de film hebben gezien die op het verhaal van Lewis Carroll is gebaseerd. Voor al wie heimwee heeft naar tijd, hebben we goed nieuws. Alice is levend en wel en ze bevindt zich momenteel zelfs in ons midden. Ze is namelijk tot leven gewekt door de centrale banken, die een wereld hebben gecreëerd die er steeds vreemder en vreemder uitziet. En bovendien lijkt het einde nog in niet zicht te zijn, we kunnen ons nog aan meer gekke zaken verwachten.