centrale banken

Er zijn verschillende vormen van revolutie mogelijk, de geschiedenis kent sociale, politieke en inderdaad ook financiële revoluties. Tegenwoordig beleven we echter een financiële revolutie die haar gelijke in de geschiedenis niet kent. Het lijkt wel alsof de hele wereld op zijn kop staat. Met deze uitspraak verwijzen we uiteraard naar de introductie van negatieve rentevoeten, een strategie die uit pure wanhoop als ultieme wapen door de centrale banken in de strijd is geworpen. En die uiteraard gedwongen is om te mislukken.

We leven in een tijdperk dat gekenmerkt wordt door een volledige afwezigheid van inflatiegevaar. Deze stellingname is misschien enigszins overdreven, want in de verte begint er zich toch iets af te tekenen wat in de verte op inflatie kan wijzen. Dat is meer bepaald in de Verenigde Staten het geval, zij het voorlopig nog slechts in zeer beperkte mate. Maar reden tot panikeren is er zeker nog niet, want Europa kreeg in maart nog maar eens met negatieve inflatie (zeg maar deflatie) af te rekenen. Het probleem is echter dat de wereld het zicht op het fenomeen inflatie compleet is verloren.

De grote boeman van de centrale bankiers is momenteel de deflatie, een economische plaag die vooral de Europese Centrale Bank en de Bank of Japan grijze haren bezorgt. Want die deflatie valt bijzonder moeilijk te bestrijden op een moment dat de rentevoeten op het punt om onder nul te zakken of dat inmiddels al gedaan hebben. Maar toch is onze ogen niet deflatie maar wel hyperinflatie de belangrijkste vijand van de centrale banken. We moeten dus de borst niet nat maken voor de komst van deflatie, maar wel voor de komst van hyperinflatie.

De kogel is eindelijk door de kerk: Deutsche Bank heeft toegegeven de goudprijs te hebben gemanipuleerd. Het vermoeden bestond al langer dat de goudmarkt gemanipuleerd werd, maar dat vermoeden is nu officieel bevestigd. En passant gaf de Duitse bank ook toe de zilverprijs te hebben gemanipuleerd. Eigenlijk lag niemand op de financiële markten nog wakker van dit nieuws, want stilaan was het besef gegroeid dat ons financieel systeem van A tot Z wordt gemanipuleerd. Maar waarschijnlijk weten we bijlange na nog niet alles.

De afgelopen jaren bereikte de macht van de centrale banken een absoluut hoogtepunt. Zij en niemand anders boden een oplossing voor de problemen die zich wereldwijd als gevolg van de subprimecrisis aandienden. Vooral dankzij het krachtdadig optreden van de Amerikaanse FED slaagden de centrale banken er uiteindelijk toch in om de privé-banken overeind te houden. Die dreigden namelijk onder het gewicht van de probleemkredieten te bezwijken. Wat uiteindelijk toch niet gebeurde, hoewel het niet zo veel scheelde.