Fed

De media worden steeds kritischer voor de centrale banken en dat kan toch enigszins verbazingwekkend klinken. Want het zijn precies die centrale banken die de afgelopen jaren het financieel landschap hebben overheerst met hun ruime monetaire politiek. Het zijn met andere woorden zij die de basis voor de huidige economische situatie hebben gelegd. Maar is die economische situatie wel zo schitterend als we onszelf voortdurend voorhouden? Waarschijnlijk niet, want links en rechts zijn er toch nog wat schoonheidsvlekjes te vinden.

Maar de Amerikaanse centrale bank heeft het verhaal van de ezel en de wortel goed begrepen. De financiële markten krijgen voortdurend een wortel voor de neus gehouden in de vorm van de belofte van een toekomstige renteverhoging. Maar de uiteindelijke beslissing wordt telkens opnieuw weer op de lange baan geschoven. Luister naar mijn woorden maar kijk niet naar mijn daden, zo zou de situatie kort samengevat kunnen worden. Want ook op de juli-meeting heeft de FED allesbehalve spijkers met koppen geslagen.

Paul Ashworth van Capital Economics merkt op dat er nog een andere factor is die laat vermoeden dat we hogere rentevoeten op korte of middellange termijn op de buik kunnen schrijven. Dalende olieprijzen kunnen de rente namelijk nog geruime tijd laag houden. De afgelopen weken is de olieprijs opnieuw onder druk komt te staan, waarmee het herstel van die olieprijs eerder een kortstondig gebeuren is gebleken. De verzwakking van de olieprijs remt niet alleen de komst van inflatie af, maar heeft nog een ander vervelend neveneffect.

De situatie was zo ernstig dat van de centrale banken werd verwacht dat ze onmiddellijk zouden reageren, veel tijd om na te denken hadden ze niet. Achteraf is echter gebleken dat de centrale bankiers (zowel die van de FED, de Europese Centrale Bank, de Bank of Japan of de Bank of England waren) het foute recept hebben toegepast. Waarom hebben onze overheden niet gedaan wat ze hadden moeten doen? De redenen daarvoor liggen eigenlijk voor de hand, tenminste voor wie zich de moeite getroost om er naar te zoeken.

Sommige analisten denken dat er al in juni een volgende renteverhoging zal komen, dit wil dus zeggen precies een half jaar na de vorige. Daarna zou de FED nogmaals een half jaar de kat uit de boom kunnen kijken om bijvoorbeeld in december haar basisrente opnieuw te verhogen. Of dit scenario kans op slagen maakt, zal onder andere afhangen van de werkloosheidscijfers voor de maand mei. Wanneer die tegenvallen, kan een volgende renteverhoging op de lange baan geschoven worden. Janet Yellen kan zich namelijk onmogelijk veroorloven dat de arbeidsmarkt weer een schuiver maakt.