centrale bankiers

Tot enkele maanden geleden was de ‘zero bound’ gespreksonderwerp nummer één in de financiële pers. De rentevoeten waren in de belangrijkste industrielanden namelijk tot nul gereduceerd en dat was een situatie waar het even wennen aan was. Zowat iedereen was er van overtuigd dat daarmee een punt was gezet onder de politiek van monetaire verruiming zoals die door de banken in de afgelopen jaren werd gevoerd. Deze wetenschap dat er een eindpunt was bereikt, was van groot belang voor de financiële markten.

Zombiebedrijven zullen onze economie vakkundig de nek omdraaien, we moeten ze laten omvallen. Deze waarschuwing is niet afkomstig van de eerste de beste, ze werd de wereld ingestuurd door het team economen van HSBC. En deze bank behoort nog altijd tot één van de grootste in de wereld. Maar wat bedoelt het team van HSBC eigenlijk met zombiebedrijven? Want eerlijk is eerlijk, de term valt niet vaak in de dagdagelijkse gesprekken. Zijn het bedrijven die eigenlijk al dood zijn en toch nog springlevend lijken?

Er zijn beursgoeroes en er zijn beursgoeroes, maar in de Verenigde Staten is Jim Rogers een man die algemeen aanzien geniet. Hij heeft zijn sporen in de afgelopen jaren ruimschoots verdiend, terwijl hij anderzijds een flamboyante man met een sterke persoonlijkheid is. Dat verklaart waarom hij voortdurend in de media opduikt. Nochtans heeft hij geen goed nieuws te vertellen: “Maak de veiligheidsgordels vast want het zal gaan stuiven op de markten”, zo luidt zijn boodschap.

Zijn de centrale banken een met uitsterven bedreigde diersoort? Zo’n vaart zal het wellicht nog niet lopen, maar ze hebben in de afgelopen maanden wel blijk gegeven van grote onmacht. Hun truucjes uit het verleden werken simpelweg niet meer en dus proberen ze allerlei nieuwe zaken uit. De ‘war on cash’ maakt inderdaad ook deel uit van de overlevingsstrijd van de centrale banken, evenals de negatieve rentevoeten trouwens.