schulden

Het staat als een paal boven water dat er ooit een oplossing moet gevonden worden voor de problemen die Deutsche Bank achtervolgen, maar de speurtocht naar zo’n oplossing blijkt niet van een leien dakje te verlopen. De Duitse regering kan of wil geen handje toesteken, waarbij kanselier Angela Merkel maar al te goed beseft dat als DB van de ondergang wordt gered het einde nog niet in zicht is. Want ook de Italianen staan te trappelen om de eigen banken het hoofd boven water te houden.

Dat hij dodelijk is, staat echter als een paal boven water. De centrale banken hebben rondom ons een wereld geschapen waarin niets is wat het lijkt. Welkom dus bij Alice in Wonderland, een wereld waarin alles gratis is. Deze slogan wordt gehanteerd door het Canadese Global Risk Institute om ons er aan te herinneren hoe absurd de huidige situatie wel is. Richard Nesbitt, 60, chief executive officer van deze groep die de risico’s onderzoekt die ons financieel systeem bedreigen, stelt vast dat het zo niet langer kan.

De man in de straat heeft waarschijnlijk de indruk dat de centrale banken in de afgelopen jaren hun job goed hebben gedaan. Ze slaagden er in om een uitweg te vinden uit de grote bankencrisis van 2007-2008 en op het eerste gezicht lijkt er geen vuiltje (meer) aan de lucht te zijn. Schijn bedriegt evenwel, want in feite hebben die centrale banken niets anders gedaan dan ons een rad voor de ogen te draaien. Want in de praktijk is er niets opgelost, het enige wat ze gedaan hebben is via het gebruik van paardenmiddelen de hele problematiek voor zich uitschuiven.

In de Verenigde Staten wordt door de aanhangers van de Oostenrijkse school spottend gezegd dat de centrale bankiers elke avond tot de godenwereld van de ‘Keynesian Cargo Cult’ bidden om de zegen over hun wereld af te spreken. Maar vooral om er zeker van te zijn dat ze gewoon mogen verder doen zoals ze bezig zijn. Nochtans kan zelfs een klein kind zien dat ze verkeerd bezig zijn. De Keynesiaanse god heeft van de toekomst geleend om het heden te financieren. We zwemmen namelijk in de schulden en dat zullen we geweten hebben.

De jongste weken werden we overspoeld met een golf van nieuwe emissies van junk bonds. Veel bedrijven profiteren in de mate van het mogelijke van de lage rentevoeten om obligaties op de markt te brengen. De kans is weliswaar klein dat de rente op korte of middellange termijn opnieuw zal stijgen, maar men weet uiteraard nooit. Vorige week plaatste de Franse telecomgroep Numericable zelfs de grootste junk bond ooit die in één keer op de markt werd gebracht. De emissie was een succes, want beleggers wanhopig op zoek naar rendement aarzelen niet om het papier op te nemen.