staatsobligaties

Op de eerste plaats kan dit de koers van de dollar verder onder druk zetten. De dollar, tot nader order nog steeds de wereldreservemunt, heeft zich altijd mogen koesteren in internationale belangstelling. De beleggers kochten de Amerikaanse staatsobligaties omdat ze er moeilijk omheen konden. Tussen China en de VS bestond een stilzwijgende afspraak. De Chinezen kochten Treasuries en in ruil hield Washington de koers van de dollar hoog. 

Daarmee heeft de wereld een voorsmaakje gekregen van hoe hij in de toekomst te werk zal gaan. Dus mag ook een land als China zich aan een gelijkaardige behandeling verwachten. Maar hier liggen de zaken toch enigszins anders dan bij het relatief zwakke Mexico. De kans is groot dat de Chinezen de kaas niet van het brood zullen laten eten en Washington een koekje van eigen deeg zullen opdienen.

Dat hij dodelijk is, staat echter als een paal boven water. De centrale banken hebben rondom ons een wereld geschapen waarin niets is wat het lijkt. Welkom dus bij Alice in Wonderland, een wereld waarin alles gratis is. Deze slogan wordt gehanteerd door het Canadese Global Risk Institute om ons er aan te herinneren hoe absurd de huidige situatie wel is. Richard Nesbitt, 60, chief executive officer van deze groep die de risico’s onderzoekt die ons financieel systeem bedreigen, stelt vast dat het zo niet langer kan.

Hoe diep kunnen de obligatierendementen nog wegzakken? Natuurlijk is het gemakkelijk om de vraag te stellen, maar een antwoord verzinnen op deze vraag is uiteraard een stuk moeilijker. Want eigenlijk had niemand durven te voorspellen dat de rente onder nul zou belanden. Meer zelfs, wie in 2015 had durven te voorspellen dat we met negatieve rentevoeten zouden geconfronteerd worden was waarschijnlijk doorverwezen naar de psychiater. Maar inmiddels zijn die negatieve rentevoeten wel een levensgroot feit.

Waar ligt de bodem voor de (negatieve) rentevoeten? Een antwoord op die vraag is in het belang van de ganse wereld, want met de rentevoeten gaat het inmiddels van kwaad naar erger. Bovendien blijkt het effect van rentetarieven onder nul voorlopig nihil te zijn, met name in Japan valt van een economische opleving nog altijd niets te merken. Bovendien zit het land van de rijzende zon opgezadeld met het vervelende probleem dat de koers van de yen maar blijft stijgen.