zilver

De signalen dat de goudprijs aan de vooravond van een volgende stijgingsfase staat, worden steeds sterker. Het goud was sterk begonnen aan 2016, waarna er even op de rem werd getrapt om op adem te komen. Zo’n rustfase is steeds welkom in een opgaande markt, want we weten allemaal dat hardlopers doodlopers zijn. Het sentiment op de goudmarkt heeft echter een wending in positieve zin genomen, waarbij vooral wordt verwezen naar de aankopen op grote schaal door de Chinese en Russische centrale banken.

Zelfstandigen zullen met de nodige heimwee terugdenken aan het verleden. Het zwart geld dat als appeltje voor de dorst diende werd jarenlang naar Luxemburg versluisd. De couponnetjestrein naar dat land, nu definitief van de rails gehaald, werd destijds druk bezocht. Het optrekken van de coupons in de Luxemburgse hoofdstad ging gepaard met een uitstapje, een dagje shoppen in Luxemburg stad dat werd afgesloten met een gezellig etentje in één van de prima restaurants aldaar.

De centrale banken vormen de grootste bedreiging voor onze welvaart, knoop dat goed in de oren. Wie strooit een dergelijke booschap in het rond?, zal u zich ongetwijfeld afvragen. Het is niemand minder dan Doug Casey, oprichter van Casey Research, die er voor bekend staat om nooit een blad voor de mond te nemen. Casey ziet de toekomst inktzwart tegemoet, zowel wat de Verenigde Staten als Europa betreft. Maar Europa is extra kwetsbaar, alle Europeanen zouden moeten beseffen dat alleen het bezit van goud en zilver hun welvaart kan helpen veilig stellen.

We moeten eerlijk toegeven dat we nog altijd niet gewend zijn aan de idee van negatieve rentevoeten. Eigenlijk wordt de wereld op zijn kop gezet door de rente onder nul te duwen, want ons financieel systeem is in zijn geheel gebaseerd op positieve rentevoeten. Wanneer de centrale banken blijven volharden in de boze (en dus negatieve rentevoeten blijven hanteren) kunnen we nog vreemde dingen meemaken. Het zijn misschien wel spannende tijden, maar anderzijds moeten de beleggers heel wat bibbergeld betalen.

Het is een publiek geheim dat de centrale bankiers in zak en as zitten. Ze zeggen het uiteraard niet met zoveel woorden, want de buitenwereld mag niets in de gaten krijgen, maar eigenlijk hangt hun broek momenteel op de grond. Hun arsenaal van trucs raakt stilaan uitgeput, zonder dat ze ook maar iets noemenswaardigs hebben kunnen forceren wat betreft het weer op orde krijgen van de wereldeconomie. Urenlang vergaderen heeft alleen maar als resultaat opgeleverd dat iedereen rond de tafel moest toegeven geen licht meer in de duisternis te zien.