pensioenen

Vooral het probleem van de pensioenen dreigt catastrofale vormen aan te nemen. Steeds meer overheden en organisaties moeten met het schaamrood toegeven niet langer in staat te zijn de pensioenen van de werkgevers te garanderen. Verschillende grote steden zijn daar meer toe in staat, maar ook een vakbond als de Teamsters dreigt te verzuipen onder de pensioenlasten. En een snelle oplossing van het probleem is niet in zicht.

Onderhuids tikt er een tijdbom die vroeg of laat zal ontploffen. Dat zal waarschijnlijk gebeuren wanneer de volgende crisis toeslaat. Wanneer dat zal gebeuren, kunnen we helaas niet zeggen. Maar dat ze er zal komen, staat als een paal boven water. De overheden en de centrale banken hebben immers nagelaten om een sluitende oplossing voor de vorige crisis te vinden. En daar gaan we nu een hoge prijs voor betalen, onder andere in de vorm van pensioenen die minder dan ooit betaalbaar zullen zijn.

De vraag moet echter gesteld worden of de inflatie inderdaad volledig onder controle is zoals men ons maar al te graag wil doen geloven. De man in de straat, zowel in de Verenigde Staten als aan deze kant van de Atlantische Oceaan, heeft het gevoel dat het dagelijks leven wel degelijk duurder wordt, ook al weerspiegelt zich dat niet in de inflatiecijfers. De jongste maanden hebben sommige blogs zich bezig gehouden met het berekenen van de echte kostprijs van het leven van alledag. Charles Hugh-Smith heeft op OfTwoMinds blog geprobeerd het echte inflatieniveau te berekenen.

Dat is dus de huidige situatie en die belooft niet veel goeds voor de toekomst. Wanneer de huidige pensioenen al te laag zijn om fatsoenlijk van te leven, wat zal er dat gebeuren wanneer de overheden niet langer kunnen voldoen aan hun pensioenverplichtingen? Daarbij moet ook rekening gehouden worden met de lage tot zelfs negatieve rentevoeten die het de privé-pensioenfondsen onmogelijk maken om behoorlijke rendementen te realiseren. Vanuit die hoek hoeft dus soelaas verwacht worden.