financieel systeem

De boodschap van de Duitser klinkt bepaald onheilspellend. De Rubicon is overgestoken, redding voor Europa is niet meer mogelijk. Met de oversteek van Rubicon doelt Issing natuurlijk op de legendarische veldheer Julius Caesar die door het oversteken van deze rivier zijn thuisbasis Rome de oorlog verklaarde. Als we ons niet vergissen, sprak Caesar toen de legendarische woorden ‘Alea iacta est’.

Het staat als een paal boven water dat er ooit een oplossing moet gevonden worden voor de problemen die Deutsche Bank achtervolgen, maar de speurtocht naar zo’n oplossing blijkt niet van een leien dakje te verlopen. De Duitse regering kan of wil geen handje toesteken, waarbij kanselier Angela Merkel maar al te goed beseft dat als DB van de ondergang wordt gered het einde nog niet in zicht is. Want ook de Italianen staan te trappelen om de eigen banken het hoofd boven water te houden.

De Chinezen hebben met andere woorden op een relatief korte termijn periode iets minder dan 10% van de bestaande goudvoorraden opgekocht. Het kan nu wel best zijn dat ze van bling bling houden (iets wat ook effectief het geval is) maar het aankopen van goud op zo’n grote schaal heeft natuurlijk een onderliggende bedoeling. Alleen heeft China ons nooit verteld wat die bedoeling is. Wat maakt dat we gedwongen zijn om er naar te gissen. In ieder geval wil Beijing over zo goed mogelijke kaarten beschikken als het om de tafel gaat zitten voor een rondje pokeren.

In dit boek legt Ricards uit dat er in de 21ste eeuw grote risico’s verbonden zijn aan digitaal geld. Hij spreekt letterlijk van een “cyber financial warfare”. Op “Bloomberg Markets” kwam de Chief Global Strategist bij West Shore Funds (Ricards is niet alleen een man van de theorie, hij staat ook met beide voeten in de praktijk) zijn visie op de huidige situatie uitleggen. Kort samengevat komt zijn visie er op neer dat er grote gevaren verbonden zijn aan digitaal geld.

Eigenlijk moeten de centrale banken nu de fakkel doorgeven aan de overheden. Het aangaan van meer schulden heeft compleet niets opgelost, integendeel zelfs. Er is misschien nog wat meer ruimte om de schuldenberg te vergroten, maar stilaan komen de limieten van deze politiek in zicht. Bovendien wordt stilaan ook duidelijk dat de strategie van het schulden aangaan gewoon niet werkt. Iedereen heeft inmiddels begrepen dat die schulden ooit terugbetaald moeten worden. Eigenlijk zijn we langzaam maar zeker de toekomst aan het opeten.