financiële markten

Wat staat er nu te gebeuren? Is de situatie op de verkeerde manier aangepakt? Haruhiko Kuroda trapt in ieder geval wild om zich heen om de schuld van zich af te wentelen: negatieve rentevoeten zijn positief voor de financiële markten, niet negatief. Daarmee probeert hij de kritiek te weerleggen dat de invoering van een negatieve rente de toestand slechter in plaats van beter heeft gemaakt.

Zijn naam is Mohamed A. El-Erian en hij is al maandenlang nadrukkelijk in de financiële pers aanwezig. Deze Egyptenaar, woonachtig in de Verenigde Staten, was in een vorig leven de hoofdeconoom van PIMCO. Bij de grootste obligatiebelegger in de wereld raakte hij echter op ramkoers met zijn collega Bill Gross, een man die we op zijn zachtst gezegd eveneens een groot ego mogen toemeten. El-Erian koos eieren voor zijn geld en stapte het af bij PIMCO. Maar sindsdien is zijn ster alleen maar gerezen, ook al omdat hij ferme uitspraken niet uit de weg gaat.

We worden regelmatig rond de oren geslagen met het advies dat we geen andere keuze hebben dan te beleggen in aandelen. De rente staat namelijk op nul of daaronder, wat betekent dat vastrentende waarden niets of toch alleszins bijna niets meer opbrengen. Wie dus toch wat rendement wil, moet zijn toevlucht zoeken bij aandelen die een fatsoenlijk rendement uitbetalen. Maar veel mensen hebben toch een slecht gevoel bij dergelijke adviezen. Want zijn de fundamentals onder de beurzen wel zo stevig als men ons laat uitschijnen?

Langzaam maar zeker sijpelt bij de man in de straat het besef door dat er wel degelijk iets fout is met ons systeem. Bijna dagelijks worden we in de pers ingelicht over het feit dat de rente onder het nulpunt is gedaald, iets wat de meeste mensen zich tot dusver onmogelijk konden inbeelden. Sommige pundits waarschuwen ons voor wat er in een verdere toekomst te gebeuren staat. Jim Rogers verwoordt het als volgt: ‘De overheden plannen de vernietiging van ons spaargeld, niet meer of niet minder’.