Wat is er mis met onze economie? De vraag stellen is makkelijk, het antwoord geven een stuk moeilijker. De centrale banken hebben in de afgelopen jaren hun krachten niet gespaard om de economie weer op kruissnelheid te krijgen. Nulrente, quantative easing en negatieve rentevoeten hebben echter weinig of niets opgeleverd. De wereldeconomie blijft vierkant draaien en dat is nu al een aantal jaren zo. De economie van vandaag is die van vroeger niet meer, zo veel is zeker. Maar wat is daar nu uiteindelijk de oorzaak van?
Tijdens de crisis van 2007-2008 nam de Amerikaanse centrale bank het voortouw, zij was de eerste die krachtige maatregelen nam om de groei te stimuleren. Die bleken in eerste instantie vruchten af te werpen, de economie in de Verenigde Staten leek langzaam maar zeker uit het dal te kruipen. In zoverre dat de FED kans zag om een normalisering van de rentevoeten aan te kondigen. Maar die normalisering verliep trager dan verwacht, want ook het economisch herstel bleek uiteindelijk toch niet aan de verwachtingen te voldoen.
Wereldwijd worden trouwens de verwachtingen op economisch vlak niet ingevuld en dit ondanks het feit dat de omstandigheden zeker niet slecht waren. De opwarming van de aarde ligt aan de basis van een klimaatdividend in vorm van lagere kosten voor verwarming. Dit klimaatdividend wordt ook nog eens aangevuld door lage prijzen voor olie en aardgas. Het resultaat is dat de consumenten meer geld ter beschikking hebben om uit te geven. Het totaal bedrag van het klimaatdividend wordt geraamd op meer dan 200 miljard dollar, alleen al voor de Verenigde Staten. Maar zelfs bedragen van dergelijke omvang blijken niet te volstaan om de groei in een hogere versnelling te brengen.
Dat is allemaal het gevolg van een inschattingsfout die de centrale banken hebben gemaakt. Ze hebben namelijk het paard achter de wagen gespannen in plaats van er voor. Geprobeerd werd namelijk om de groei aan te zwengelen door de vraag te stimuleren via goedkoper geld. Die aanpak heeft echter niet gewerkt en eigenlijk ligt de reden voor de hand waarom dat niet is gelukt. Het probleem situeert zich namelijk niet aan de vraag- maar aan de aanbodzijde. Er is te veel van alles in aanbod, onder andere vanwege het feit dat China de wereld overspoelt met goedkope producten. Willen de bankiers dit probleem niet zien of negeren ze het gewoon? De toekomst zal het moeten uitwijzen.
