De grote subprime crisis van 2007-2008 leidde het einde in van de wantoestanden op de Amerikaanse vastgoedmarkt. De toestand was daar op het vlak van kredieten helemaal fout gelopen. Amerikanen zonder de minste vorm van kredietwaardigheid kregen toen een woonkrediet toegekend, waarbij kenners spraken van ‘subprimes’ of leningen van minderwaardige kwaliteit. Er werd toen een gevaarlijk spelletje gespeeld dat wel slecht moest aflopen omdat die probleemkredieten in de vorm van beleggingsproducten met een aantrekkelijk rendement in de handen van de beleggers werden gestopt.
Die hadden in de meeste gevallen geen flauw besef van wat hen overkwam, ze kochten braaf alles wat de banken hun aanbod. De grote klap kwam uiteraard, met als climax het omvallen van eerst Bear Stearns en daarna Lehman Brothers. De centrale banken – met op kop de Amerikaanse – moesten alles doen wat in hun macht lag om het financieel systeem overeind te houden. De gevolgen van die subprimecrisis zijn nog altijd niet verteerd. Het ergste is evenwel dat niemand zijn of haar lesje heeft geleerd.
De VS worden langs alle kanten door nieuwe subprimecrisissen bedreigd. Die situeren zich niet alleen meer op de vastgoedmarkt, hoewel daar Housing Bubble 2.0 inmiddels een feit is. Maar ook in de autosector, op de markt voor studentenkredieten en wat betreft obligaties uitgegeven door olie- en aardgasbedrijven doen zich wantoestanden voor die de vergelijking met de subprimecrisis van 2008 moeiteloos kunnen doorstaan. In feite wordt het Amerikaans systeem van binnenuit ondermijnd.
De vergelijking dringt zich op met een chronisch zieke die al lang bezig is te verzwakken alvorens de symptomen van zijn ziekte echt duidelijk worden. De eerste signalen zijn echter al zichtbaar, onder ander in de vorm van verzwakkende macro-economische indicatoren. Het financieel systeem rondom ons begint uit elkaar te vallen, maar we hebben nog altijd niets in de gaten. Alles gebeurt tegen de achtergrond van een obligatiemarkt waar de stoppen volledig zijn doorgeslagen. We bevinden ons in een enorme subprime mess, die uiteindelijk alleen maar slecht kan aflopen.
