spaargeld

De Panama Papers tonen dan ook aan dat wij en niemand anders het gelag zullen betalen wanneer het financieel systeem op een onzalig moment zal kapseizen. De overheden maken zich volop klaar voor de bail ins, het aanslaan van ons spaargeld om de banken te redden wanneer deze het water tot boven de lippen stijgt. Maatregelen zoals de negatieve rentevoeten en de war on cash passen allemaal in dat plaatje. Men beseft maar al te goed wat er te gebeuren staat en wie het zich kan veroorloven is zich daar al volop aan het voorbereiden.

Twee fenomenen hebben het verdwijnen van de middenklasse bespoedigd. Op de eerste plaats zijn veel jobs in de fabrieken (die het centrum van de maakindustrie vormen) naar het buitenland verdwenen. Landen als China, Vietnam en Mexico hebben die jobs met veel plezier verwelkomd. Daarnaast moet ook een beschuldigende vinger worden uitgestoken naar de technologie. Technologische innovatie heeft miljoenen jobs vernietigd, een proces dat overigens nog altijd bezig is. Ook in de komende jaren zullen nog massa’s banen sneuvelen.

Want we hoeven onszelf niets wijs te maken: negatieve rentevoeten zijn een wolf in schaapskleren. U mag twee keer raden aan wiens mond we deze uitspraak konden ontlokken? Neen, het was niet de buurman die ontevreden terugkeerde van een bezoek aan zijn bank. Waar hij nul op het rekwest had gekregen op zijn vraag of hij alstublieft wat meer rente kon krijgen op zijn spaargeld. De uitspraak is afkomstig uit de mond van de St.Louis Fed Director of Research Christopher Waller, wat hem des te shockerend maakt.

Negatieve rentevoeten zijn verdomd gevaarlijk, zo waarschuwt Mohamed El-Erian. El-Erian hoeven we u waarschijnlijk niet voor te stellen, het is momenteel de econoom waar wereldwijd het meest naar geluisterd wordt. Hij was samen met zijn collega Bill Gross (alias de Bond King of de obligatiekoning) hoofdeconoom bij obligatiefondsbeheerder Pimco, maar heeft inmiddels deze dochter van Allianz verlaten. Vooral in de Amerikaanse media is de geboren Egyptenaar niet meer weg te slaan. El-Erian heeft dan ook interessante zaken te vertellen.

De centrale bankiers zijn stilaan gedwongen om een pijnlijke les te leren: zero-interest-rate policies (ZIRP) en negative-interest-rate policies (NIRP) werken niet, ze realiseren het omgekeerde effect van wat ze beogen te bereiken. Dat betekent onder andere dat de Europese Centrale Bank er niet in zal slagen om de koers van de euro naar omlaag te duwen, iets wat nochtans de bedoeling is van de invoering van de negatieve rentevoeten. Het lijkt dan ook slechts een kwestie van tijd te worden alvorens duidelijk wordt dat Mario Draghi & Co met de handen in het haar zitten.