Goudprijs

Wat doet de zilverprijs door het dak vliegen? Op de eerste plaats was er natuurlijk een gelijkaardige beweging bij de goudprijs. Het goud reageerde op de algemene sfeer van onzekerheid op de financiële markten, de beleggers missen in de huidige marktomstandigheden een houvast. Op de valuta- en obligatiemarkten lijken de stoppen volledig te zijn doorgeslagen, de koersbewegingen zijn er oncontroleerbaar. Daarnaast gedroegen ook de beurzen zich in de nasleep van de Brexit bijzonder onstandvastig.

Veel beleggers zien zilver meestal over het hoofd, ze beschouwen dit edelmetaal als enigszins minderwaardig ten opzichte van goud. Maar de meeste mensen beseffen niet of toch onvoldoende dat de zilvermarkt een dubbele functie heeft. Er wordt op die markt zowel gekocht door bedrijven die een grondstof zoeken als door beleggers die handelen vanuit het perspectief van een investering. Het aantal industriële toepassingen van zilver is veelvuldig, zodat de vraag vanuit deze hoek in geen geval mag onderschat worden.

Tenminste niet voor zij die volgens de klassieke patronen bleven beleggen. Sommige vermogensbeheerders hebben nog altijd niet begrepen dat de tijden veranderd zijn, hun portefeuilles zijn nog altijd opgebouwd volgens het klassieke stramien van obligaties en aandelen volgens een verdeelsleutel. Maar wie in de huidige omstandigheden niet out of the box durft te denken, is er aan voor de moeite. De klassieke beleggingsformules werken namelijk niet meer en dat is louter en alleen de schulden van de centrale banken.

Een Brexit was duidelijk niet de verwachting van rente- en valutamarkten, zo stelde de Nederlandse vermogensbeheerder Wilfried Steentjes vast. Het Britse pond sterling kwam in de minuten na de aankondiging in een vrije val terecht en leek niet meer te stuiten in zijn vaart. Stond na de sluiting van de stembureaus het niveau nog op 1,50 dollar, vrijdagochtend toen alles duidelijk en helder was hoefden de beleggers nog maar 1,33 dollar te betalen voor datzelfde pond. Of met andere woorden een 30-jarig dieptepunt. Van dat dieptepunt veerde de koers echter weer wat op.

De negatieve rentevoeten zijn namelijk onlosmakelijk verbonden met de war on cash die de overheden volop aan het voeren zijn. Ze willen het cash geld uit omloop halen om zo de weg vrij te hebben voor hun uiteindelijke doel. En dat zijn de bail ins, of het afromen van onze deposito’s bij de banken. Het aanslaan van ons spaargeld zal namelijk noodzakelijk om de openstaande schulden te betalen. Schulden die nota bene de overheden zelf en niet wij als particulieren gemaakt hebben. Inderdaad, de wereld staat helemaal op zijn kop. Daarom moeten we ook averechts leren denken.