goud

Technisch is het plaatje in ieder geval duidelijk: de volgende weerstand voor de zilverprijs ligt rond de huidige prijsniveaus. Wanneer deze weerstand wordt doorbroken, ligt de volgende weerstand op 18 dollar per troy ounce. Het is geleden van mei 2015 dat het zilver nog rond dit niveau heeft genoteerd. De stijging in de afgelopen dagen was op zijn zachtst gezegd indrukwekkend te noemen, zeker wanneer ze wordt afgezet tegen een golf van tegenvallende macro-economische indicatoren die zowel in de Verenigde Staten als daarbuiten werden bekendgemaakt.

De media spannen anderzijds samen met de overheden die ons willen doen geloven dat we in de best mogelijke van alle werelden leven. Dat de macro-economische indicatoren een heel ander verhaal vertellen, doet daarbij niet ter zake. Ook over zeepbellen op de obligatie- en aandelenmarkten zult u zelden of nooit in de traditionele media iets vernemen. De regeringen en de centrale bankiers hebben er alle belang bij dat de beleggers in obligaties en aandelen belegd blijven. Hoge obligatiekoersen houden de rente laag, hoge aandelenkoersen zwengelen de consumptie aan.

De werkloosheidscijfers werden vooral door de Amerikaanse centrale bank op geween en tandengeknars onthaald. Want de FED moet machteloos toezien hoe haar monetaire politiek niet langer werkt. Janet Yellen had het scenario nochtans netjes uitgetekend: de afbouw van quantative easing zou gevolgd worden door een geleidelijke verhoging van de rente. Tot dusver heeft Yellen echter maar één renteverhoging kunnen aankondigen, meer bepaald in december van vorig jaar. Dit jaar is het stil gebleven op de rentemarkten en de kans is groot dat dit zo zal blijven.

Anderzijds hebben de beurzen stevig geprofiteerd van de lage tot zelfs negatieve rentevoeten. De beurskoersen zijn stevig gestegen en lijken door niets of niemand te kunnen gestopt worden. Maar inmiddels dreigen de internationale beurzen door de realiteit te zijn ingehaald. De waarderingen zijn in de meeste gevallen zo hoog opgelopen dat er van koopjes uiteindelijk helemaal geen sprake meer is. De meeste aandelen zijn ronduit duur gewaardeerd en zodoende kwetsbaar voor grote en kleine correcties.

Stanley Druckenmiller denkt namelijk dat het eindspel is begonnen. Op de meeting ging hij fors te keer tegen een aantal buy side analisten die volgens Druckenmiller van vals optimisme blijk geven. Zij blijven koppig volharden in de boze door obligaties en/of aandelen te blijven aanbevelen, hoewel er sprake is van zeepbellen op de grote delen van de financiële markten. Anderzijds willen zij niks weten van goud, zilver, platina en andere edelmetalen, terwijl deze nochtans een zekere vluchthaven vormen in tijden van onheil.