De Japanse centrale bank weet niet meer van welk hout pijlen maken, ze blaast nu eens koud en dan weer eens warm. Maar eerlijk is eerlijk: wanneer we in de schoenen van de monetaire beleidsmakers in Japan zouden staan (maar gelukkig zijn we dat niet), zouden we het ook niet meer weten. De Japanse regering en de Bank of Japan proberen nu al enkele tientallen jaren de economie te stimuleren, tot dusver zonder enig zichtbaar resultaat. Men zou van minder wanhopig worden. En dat is nu precies wat er in Japan aan het gebeuren is.
Met name Harihuko Kuroda, hoofd van de Japanse centrale bank, weet met de beste wil van de wereld niet meer welke kant hij moet uitkijken. Nu eens zegt hij zus, om enkele uren later weer zo te praten. Urenlang vergaderen met zijn team van economen heeft geen enkel resultaat opgeleverd, want die weten het ook niet meer. De Bank of Japan heeft zich muurvast gereden in een situatie van negatieve rentevoeten.
Enkele dagen geleden verklaarde Kuroda nog dat de bodem wat die negatieve rentevoeten betreft waarschijnlijk was bereikt. Die woorden heeft hij echter inmiddels al weer moeten inslikken, God weet waarom. Mogelijk beseft hij inmiddels dat het simpelweg onmogelijk is om de rente weer boven nul te tillen zonder de economie grote schade toe te brengen. Er rest hem dus maar één enkele mogelijkheid en dat is de vlucht vooruit. Die vlucht vooruit leidt onvermijdelijk tot het hanteren van een rente die nog dieper onder nul zakt.
En inderdaad, Kuroda spreekt nu zonder blikken of blozen van negatieve rentevoeten die tot minus 0,50% kunnen zakken. Er is volgens hem nu plots weer ruimte om de rente verder te laten zakken. Hij heeft ook een reden bedacht waarom dat zo zou zijn: het kan geruime tijd duren alvorens het effect van de negatieve rentevoeten zichtbaar en voelbaar is. Maar de rest van de wereld kan zich het voorbeeld van Japan maar beter goed in de oren knopen. Het is namelijk slechts een kwestie van tijd alvorens we ook hier een gelijkaardige situatie krijgen.
