Regelmatig worden we om de oren geslagen met de waarschuwing dat er een crisis van ongekende omvang op komst is. Daarbij moet niet zo heel lang naar de verantwoordelijken gezocht worden. De centrale banken, zij en niemand anders, hebben een noodgedwongen een roekeloze monetaire politiek gevoerd en daar zal op het einde van de rit een zware rekening voor betaald moeten worden. De centrale bankiers doen alsof de neus bloedt en volharden gewoonweg in de boze. Wat Yellen, Draghi & Co betreft is er niets ernstigs aan de hand.
Eigenlijk moeten we schrijven ‘nog niet’, want zelfs de financiële top van de wereld is er van overtuigd geraakt dat er serieus onweer op komst is. Niemand minder dan de Japanse premier Abe waarschuwt voor een crisis met een Lehman-omvang, een crisis dus die ons financieel systeem op de grondvesten zal doen daveren. Shinzo Abe zegt er echter niet bij wie die crisis heeft veroorzaakt en al evenmin verwijst hij naar het feit dat zijn land in het aankondigen van roekeloze monetaire maatregelen steeds haantje de voorste is geweest.
De waarschuwing van Abe was gericht aan zijn collega’s van G-7, de organisatie van de grootste industrielanden in de wereld. Op de top van G-7 staafde de Japanse premier zijn betoog met de verwijzing naar een daling van de grondstoffenprijzen met 55% sinds 2014. Dat is een opdoffer die kan tellen, want deze prijsval is even groot als die werd opgetekend tijdens de wereldwijde financiële crisis. De zwakte bij de commodities laat niet veel goeds vermoeden voor de wereldeconomie, die mogelijk op zijn beurt aan de vooravond van een zwakke periode staat.
En toch moet de boodschap van Abe binnen een bepaalde context geplaatst worden. De Japanse regering had namelijk beloofd om de belasting op verkopen (je mag het een vorm van BTW noemen) te verhogen, behoudens het opduiken van een zware financiële crisis of een grote natuurramp. Abe beseft echter maar al te goed dat een dergelijke maatregel zijn landgenoten niet zal bevallen. Daarnaast vreest hij eveneens de Japanse economie nog meer schade toe te brengen op een moment dat ze dit kan missen als kiespijn. Wat echter niet wegneemt dat Abe overschot van gelijk heeft door te stellen dat de situatie zeer ernstig is.
