Neen, de Brexit heeft inderdaad niet geleid tot een Lehman moment. Tenminste toch niet op korte termijn, want het is nog veel te vroeg om de echte gevolgen van de Britse uittrede uit de Europese Unie in te schatten. Wanneer we de eerste bilan van deze gebeurtenis opmaken, denken we toch dat we onze wenkbrauwen mogen fronsen. Want zeker op de rentemarkten wordt de situatie steeds gekker. Zowat iedere econoom vraagt zich af waar de rente uiteindelijk een bodem zal reiken. En eerlijk is eerlijk, het antwoord op die vraag moeten we u schuldig blijven.
Kijk maar eens wat naar de obligatiemarkten gebeurt. De drang naar rendement is zowel bij particuliere als bij institutionele beleggers zo groot dat de hele meute zich zonder nadenken op elk sprankeltje rendement stort dat ze waar dan ook maar kunnen vinden. Met als gevolg dat de rente alsmaar lager wordt geduwd. In de Verenigde Staten heeft het rendement op de benchmark 10-jarige staatsobligatie een nieuwe bodem laten optekenen, maar het ziet er niet naar uit dat het einde al in zicht is.
Maar in Europa is de dwaasheid zo mogelijk nog groter. Duitsland is de 2de G 7 natie waarvan de rente onder nul is gedaald en dat is toch wel een feit dat met gouden letters in de geschiedenis van de obligatiemarkten geschreven kan worden. Japan was tussen haakjes het eerste land waar de rentevoeten negatief gingen, maar de kans is klein dat beide landen alleen zullen blijven wat negatieve rendementen op de 10-jarige staatsobligaties betreft. Wat Duitsland betreft: het dieptepunt wat betreft het rendement op bunds ligt voorlopig op minus 0,05%.
Of met andere woorden: de beleggers zijn bereid om te betalen voor het voorrecht om hun geld ergens superveilig te kunnen opslaan. Dat betekent dat ze vermoeden dat er onderhuids iets grondig fout zit in het financieel systeem. Want anders zouden de beleggers geen obligaties kopen waarvan ze weten dat ze op het einde van de looptijd minder zullen terugkrijgen dan het bedrag van hun oorspronkelijke investering. Orlando Green, European fixed income strategist bij Credit Agricole, merkt op dat het weinig zin heeft om tegen de stroom in te roeien. De trend bij obligaties is nog altijd dalend en zal voorlopig niet omgebogen worden.