rentevoeten

In het fiscaal jaar 2018 zijn de federale overheidsschulden met 1.271 miljard dollar gestegen tot 21.520 miljard dollar. Tegen de achtergrond van een economie die op dreef is, is dit een verontrustende stijging. Er kan uit afgeleid worden dat de Verenigde Staten veel geld ontlenen om de economie te doen groeien. Wat betekent dat de economische groeicijfers gemanipuleerd zijn, de groei op eigen kracht zou veel trager verlopen. 

Goud voldoet aan al deze voorwaarden en dat is waarom het op lange termijn zijn waarde behoudt. Stephen McBride van Hard Asset Alliance blijft er op hameren dat valuta’s als de dollar eigenlijk niet als geld mogen worden beschouwd vanwege de simpele reden dat ze geen intrinsieke waarde hebben. Daarmee stelt McBride zich op het standpunt van Aristoteles.

Aantrekkende Amerikaanse inflatie kan de dollar een flinke pad in de korf zetten, zo vrezen sommige analisten. Maar laat ons even eens kijken naar de inflatiecijfers. De Consumer Price Index is vorige maand gestegen tot 2,30% en dat is grootste stijging sinds mei 2012. Maar belangrijker is de core personal consumption expenditures price index, de index die door de Amerikaanse centrale bank op de eerste plaats wordt gevolgd. Deze index is gestegen tot 1,70%, zodat de gewenste kaap van 2% gevaarlijk dichterbij komt.

Maar van één zaak kunnen we zeker zijn: de zilverprijs zal ongetwijfeld ook in de toekomst volatiel blijven. Sinds de start van dit jaar is de zilverprijs met bijna 50% gestegen, waarbij de prestatie van het goud moeiteloos teniet werd gedaan. De rally op de zilvermarkt heeft de prijs voor een troy ounce van het witte metaal voor het eerst in 2 jaar voorbij het niveau van 20 dollar per troy ounce geduwd. Het iShares Silver Trust SLV, het grootste en oudste fonds dat in zilver belegt, liet zich niet pramen en ging eveneens vlot hogere regionen verkennen.

De crash van 2008 werd veroorzaakt door deze afgeleide producten, die langs alle kanten doorgesijpeld waren in het financieel systeem. Regelgeving ontbreekt op de markt voor derivaten, iedereen doet maar waar hij zin in heeft en van controle is nauwelijks sprake. Het is precies dat gebrek aan controle dat heeft geleid tot de crisis van 2008. Wie had gedacht dat men zijn lesje toen heeft geleerd, denkt verkeerd. De markt voor derivaten is sindsdien niet kleiner maar wel groter geworden. Een ezel stoot zich blijkbaar wel 2x aan dezelfde steen.