Ooit was er een tijd dat de financiële markten geloofden dat de bomen in China tot in de hemel konden groeien. In het vroegere middenrijk speelde zich een economisch wonder af waarbij het ‘Wirtschaftswunder’ in Duitsland van destijds maar klein bier was. De Chinese economie zou de ganse wereldeconomie op sleeptouw nemen, zo veel was zeker. Helaas zijn in de financiële wereld de wonderen de wereld uit. Al snel werd duidelijk dat ook een land als China, hoe zeer het ook tot onze verbeelding spreekt, aan de gewone economische wetten moet gehoorzamen.
Van groeicijfers van het BBP met 10% zullen we in de toekomst alleen maar kunnen dromen, de Chinese economie zal in een meer gematigd tempo moeten gaan groeien. Want China staat voor de opgaven om de transitie te maken van een exportgerichte economie naar een economie die het eerder van dienstverlening zal moeten hebben. Er hoeft waarschijnlijk geen tekening bij gemaakt te worden dat een dienstverlenende economie veel minder snel kan groeien, onder andere omdat de exportmogelijkheden beperkter zijn.
Maar de regering in Beijing maakt zich sterk dat een BBP-groei met 6% nog steeds tot de mogelijkheden behoort. Of dat inderdaad het geval is, durven we echter te betwijfelen. De Chinese economie groeit veel trager dan we denken en dat is nog maar een begin. Voor deze stelling hebben we de mosterd gehaald bij Bill Gross, de legendarische ex-beheerder van obligatiefonds PIMCO. Sinds zijn vertrek bij laatstgenoemde dochter van Allianz heeft Gross zich ontpopt tot een mediafiguur in de VS die niet verlegen zit om een straffe uitspraak meer of minder.
Hij reageerde heftig op een rapport van het IMF waarin de verwachting te lezen stond dat de Chinese economie dit jaar met 6,50% en volgend jaar met 6,20% zal groeien. Daarmee werden eerdere prognoses met 0,20% naar boven aangepast. Maar volgens Gross is dit allemaal praat voor de vaak. Een dergelijke sterke economische groei in China is klinkklare nonsens en dat zal op een slechte dag ook zo blijken. Die dag zal namelijk blijken dat het China-verhaal in een sprookjeskleed was verpakt, maar dat de inhoud de wereld in de richting van een grote crisis (of zelfs een depressie) zal voeren. Deze laatste zin nemen we voor eigen rekening, hij is niet afkomstig van Gross.
