levensstandaard

De centrale banken zijn verantwoordelijk voor het opkomend populisme

Aanmaken: 08/04/2016 - 10:15

Over de oorzaak van de opkomst van de populistische partijen is al veel inkt gevloeid. Chris Maloney van Bloomberg heeft het probleem langs een onverwachte invalshoek bekeken. De centrale banken zijn naar zijn mening verantwoordelijk voor het opkomend populisme, niet meer of niet minder. Zij en niemand anders hebben door hun Keynesiaanse monetaire politiek de lonen onder forse druk gezet. Volgens Maloney kan er alleen meer tewerkstelling zijn wanneer de lonen onder druk worden gezet. Waardoor het leven van de man in de straat onbetaalbaar wordt, tot algemene ontevredenheid.

2008 was maar een opwarmertje voor wat komen gaat

Aanmaken: 08/02/2016 - 09:57

De man in de straat heeft waarschijnlijk de indruk dat de centrale banken in de afgelopen jaren hun job goed hebben gedaan. Ze slaagden er in om een uitweg te vinden uit de grote bankencrisis van 2007-2008 en op het eerste gezicht lijkt er geen vuiltje (meer) aan de lucht te zijn. Schijn bedriegt evenwel, want in feite hebben die centrale banken niets anders gedaan dan ons een rad voor de ogen te draaien. Want in de praktijk is er niets opgelost, het enige wat ze gedaan hebben is via het gebruik van paardenmiddelen de hele problematiek voor zich uitschuiven.

Bazooka van Mario Draghi kan zich als een boomerang tegen Europa keren

Aanmaken: 04/29/2016 - 09:21

De Europese Centrale Bank schuwt de grote middelen niet om de economie terug aan de praat te krijgen. Het programma voor quantative easing van de ECB werd met nogmaals 20 miljard dollar per maand opgetrokken, de rente voor het depositovenster werd verlaagd tot minus 0,40%. Maar de grote vraag blijft uiteraard of dergelijke paardenmiddelen zullen volstaan om de langgezochte oplossing te brengen. Veel economen vrezen dat Mario Draghi aan het hoofd van de ECB alleen maar dwaze dingen heeft gedaan.

Gaan we de doodsstrijd van ons pensioensysteem beleven?

Aanmaken: 03/08/2016 - 09:25

We schrijven 2040. Een 80-jarige man heeft zich met veel moeite op zijn fiets gehesen en begeeft zich naar zijn werk. Vol heimwee denkt hij terug aan zijn wijlen zijn vader, die op zijn 60ste met pensioen is kunnen gaan. Inderdaad, hijzelf krijgt ook een pensioenuitkering, maar die is zo gering dat hij er amper de huur van zijn appartement van kan betalen. Een appeltje voor de dorst heeft hij helaas niet kunnen aanleggen, want in de laatste fase van zijn actief leven bracht sparen nul komma nul rendement op.

Abonneren op RSS - levensstandaard