Het papieren geld dat op dat moment werd gebruikt was slechts gedeeltelijk gedekt door edelmetalen. Tegenover elke 5 dollar in papieren geld stond slechts een dekking in goud en zilver ter waarde van 1 dollar. De situatie was tot een climax gegroeid na een wilde rush op de banken om geld te ontlenen voor het aankopen van grond.
Zeg dat James Bullard van de St. Louis Federal Reserve Bank, het gezegd heeft. Bullard maakt zich zorgen omdat de recent gepubliceerde Amerikaanse macro-economische indicatoren tegenvielen, een trend die volgens deze centrale bankier al sinds het begin van dit jaar merkbaar is. Vooral de consumptie groeit trager dan verwacht, wat onder andere blijkt uit de tegenvallende autoverkopen.
Bij Goldman Sachs is analist Max Layton van mening dat vooral de sterke beurzen tegen het goud speelden. De Amerikaanse werkloosheidscijfers voor de maand april vielen eens te meer mee, waardoor stilaan zelfs sprake is van volledige tewerkstelling in de VS. Daarnaast vielen ook een paar andere macro-economische indicatoren mee, terwijl anderzijds de onrust in de wereld niet verder oplaaide.
De katalysatoren voor deze prijsdalingen waren ons inziens drievoudig. In het geval van het goud speelde mee dat in een rapport van de World Gold Council sprake was van een gedaalde vraag. De olie kreeg het hard te verduren wanneer bleek dat aan het overaanbod op de markt nog geen einde is gekomen, wel integendeel. Vooral de Amerikaanse schaaloliebedrijven blijven op grote schaalolie bovenpompen.
Uiteindelijk heeft het allemaal niet zo’n vaart gelopen, van een instorting was zeker geen sprake. Wel valt op dat de media er als de kippen bij zijn om negatief nieuws over de edelmetalen te publiceren. Wanneer er sprake is van een prijsstijging wordt er veel minder poeha gemaakt, zo blijkt. Er is dus blijkbaar nog altijd iets of iemand die er alle belang bij heeft dat de goudprijs zo snel mogelijk zo hard mogelijk naar omlaag wordt geduwd.
De Paasweek was overigens een goede week voor de edelmetalen, want zowel de goud- als de zilverprijs stegen op weekbasis. De goudprijs ging met 2,60% naar omhoog, een troy ounce zilver werd 3,10% duurder in wat traditioneel een korte handelsweek is. Inmiddels zijn die winsten opnieuw verloren gegaan. De Perth Mint is de grootste raffineerder van goud in Australië, terwijl dit land op zijn beurt na China de 2de goudproducent in de wereld is.
Uiteraard gaat Warren Buffett hier wat kort door de bocht, hij vertrekt vanuit een volledig verkeerd uitgangspunt. Vanuit zijn standpunt moet een belegging iets opbrengen, zij het in de vorm van dividend zij het in de vorm van rendement. En dat is in het geval van goud dus niet het geval. Maar Buffett gaat dus wel degelijk uit van een best case scenario, hij gelooft in continue economische groei zonder grote schokken.
Maar de rest van de wereld wordt vaak over het hoofd gezien en dat is een strategische denkfout. De FED is weliswaar op de rem gaan staan en probeert stapsgewijs haar basisrente te normaliseren, maar andere centrale banken zijn bijlange na nog niet zo ver. Zowel de Europese als de Japanse centrale bank blijven aan een vrolijk tempo geld bijdrukken.
Hetzelfde geldt voor de Commitment of Traders data die de Commodity Futures Trading Commission wekelijks publiceert. Recent is op basis van deze data duidelijk geworden dat steeds meer grote beleggers interesse hebben voor zilver. Het betreft meer bepaald hedge funds, fondsbeheerders en zelfs grote actieve traders. Die institutionele beleggers hebben vorige week de long posities in zilver verder uitgebouwd.
Dat is onder meer het geval met MarketWatch columnist Mark Hulbert, die niet gelooft dat goud en/of de andere edelmetalen de juiste beschermingen tegen de huidige geopolitieke spanningen. Hulbert is niet bepaald een goudkever, dus hoeven we ons niet te verbazen over zijn standpunten. Hij baseert zijn visie overigens op een onderzoek over een aantal geopolitieke spanningen in de jaren 80 en 90.
