president

Trump is namelijk van plan om met geld te smijten. Daarmee zou hij in de voetsporen treden van zijn republikeinse voorgangers Ronald Reagan en George W. Bush want ook onder deze presidenten zijn de begrotingstekorten flink opgelopen. Dat is deels te wijten aan factoren waar ze zelf niets aan konden doen, want ze belandden in het Witte Huis op een moment dat de Amerikaanse economie zich in een recessie bevond.

Maar laten we het probleem in de vorm van een vraag formuleren: wat is de reden waarom China zo veel goud koopt? Die reden moet gezocht worden in de grote portefeuille Amerikaanse staatsobligaties waarover China beschikt. De Treasuries werden destijds gekocht omdat de Chinezen grote overschotten op de handelsbalans hadden. Toen leken die Amerikaanse staatsobligaties een goede belegging te zijn, maar dat is niet langer het geval.

De reactie van de beurs valt te verklaren door het feit dat Trump de dure eed heeft gezworen om de Amerikaanse economie een face lift te geven. Hij wil 1000 miljard dollar investeren in die economie, een bedrag dat absoluut geen kattenpis mag genoemd worden. Waar dat geld vandaan moet komen heeft Trump niet verteld, hij beschouwt het blijkbaar als vanzelfsprekend dat er nog wat meer schulden gemaakt zullen worden.

Het Britse referendum over Europa was daar een goed voorbeeld van. Tot ieders stomme verbazing kozen de Britten er voor om Europa de rug toe te keren. Op een Brexit had in feite niemand gerekend, maar toch is hij er gekomen. Dan Denning van MoneyWeek is dus zeker niet van plan om al zijn geld op Hillary Clinton te zetten, ook al is deze met grote voorsprong favoriet om de verkiezingen te winnen.

Mieke houd u vast aan de takken van de bomen, want hier komt nog een voorspelling die kan tellen: de goudprijs kan naar 8000 dollar. Het lijkt opnieuw een slag in het water te zijn, want waarom zou het goud richting 8000 dollar stijgen en niet richting 6000 of 7000 dollar? Maar aan deze boodschap willen we toch wat meer aandacht besteden omdat ze afkomstig is van een man die recht van spreken heeft wegens bewezen prestaties in het verleden.