Inmiddels is er nog iets anders duidelijk geworden: de goudmanipulatoren vechten op verloren stellingen. Hun inspanningen om de goudprijs naar omlaag te duwen leveren steeds minder resultaten op. Elke correctie bij het goud blijkt beperkt in tijd en ruimte te zijn, ook al wordt de markt telkens overspoeld met goudfutures.
Maar daarbij ziet Buffett wel één heel belangrijke zaak over het hoofd. Hij reageert namelijk zoals een belegger in ‘normale’ omstandigheden zou moeten reageren. Die normale omstandigheden kunnen samengevat worden als een soort Goldilocks-scenario. Een stevige economische groei gekoppeld aan het uitblijven van inflatiegevaar en zonder de mogelijkheid tot het opduiken van zogenaamde ‘black swans’. Met die ‘zwarte zwanen’ worden onverwachte vervelende situaties bedoeld.
Ook grote spelers op de markt kopen momenteel weer goud wegens het komende inflatiegevaar. Meest nadrukkelijk was de verklaring die Stanley Druckenmiller onlangs aflegde over de redenen waarom hij opnieuw in goud belegt. Druckenmiller staat bekend om zijn goede timing, hij slaat de bal niet zo vaak mis. Maar inmiddels zijn er andere bekende vermogensbeheerders die hun liefde voor edelmetalen niet onder stoelen of banken steken.
De PPI is vorige maand met 5,50% gestegen, ten opzichte van een stijging met 3,30% de maand voordien. Op globale basis exporteert het land nu dus inflatie en dat is ooit wel anders geweest. Maar de belangrijkste potentiële bron van inflatie bevindt zich dichter bij huis: Turkije ziet het inflatiegevaar steeds concretere vormen aannemen, dit als gevolg van de sterke koersval van de Turkse lira.
De inflatie hangt trouwens al in de lucht en de goudmarkt heeft dat in de gaten gekregen. De centrale banken zijn uiteraard niet vrij te pleiten van het verhogen van de inflatoire spanningen, ze hebben sinds 2007 meer dan 14.000 miljard dollar in het financieel systeem gepompt. Dat geld is echter bij de banken blijven hangen en is niet meer doorgesijpeld naar de reëele economie. Maar dat betekent niet dat het inflatiegevaar onbestaande is, wel integendeel.
Nog nooit eerder in de geschiedenis werd op een dergelijke schaal geld gedrukt. Geldcreatie op dergelijke schaal moet bijna automatisch tot inflatie leiden. De centrale banken hebben de basis gelegd voor een inflatiegolf die op een bepaald moment onvermijdelijk het financieel systeem midscheeps zal treffen. In de verte tekent het eerste inflatiegevaar zich overigens al af. In de visie van de meeste mensen stemt hogere inflatie overeen met hogere prijzen. Dat is natuurlijk waar, maar die hogere prijzen kunnen zich op verschillende manieren manifesteren.
Rooskleurig kan de situatie bepaald niet genoemd worden. De bevolking veroudert in snel tempo en dat kost de ganse Japanse samenleving handenvol geld. De politiek doet nog net geen oproep aan de bejaarde Japanners of ze alstublieft liefst zo snel mogelijk willen ophoepelen. Waarmee natuurlijk wordt bedoeld dat ze vanwege de hoog opgelopen kosten voor hun verzorging eigenlijk meer in de weg lopen dan iets anders. En of ze dus liefst zo snel mogelijk het loodje willen leggen.
