fondsbeheerders

In dat verband is het de moeite waard om eens te kijken naar de openstaande short-posities bij de hedge funds. Op zoek naar snelle winsten zijn de beheerders van deze fondsen massaal short gegaan. Maar deze fondsbeheerders kunnen ook de come-back van het goud bewerkstelligen wanneer ze hun posities omdraaien. Volgens de data verstrekt door Bloomberg kan het verleden ons daarover meer vertellen.

In de afgelopen jaren bood de beurs nog een zekere toegang tot rendement, meer bepaald in de vorm van hoogrenderende dividendaandelen. Maar de beurskoersen hebben in de afgelopen jaren hoofdzakelijk geprofiteerd van het geld dat de centrale banken royaal hebben bijgedrukt. Wanneer het tij op de beurzen keert, zullen de nagestreefde rendementen snel opdrogen en kan de uiteindelijke rekening zelfs negatief worden. Feit is dus er voor de fondsbeheerders nog maar weinig zekerheden weggelegd liggen.

Maar het gegeven dat de WMP’s steeds vaker in elkaars kapitaal beleggen, heeft verstrekkende gevolgen. Want zo is er een kaartenhuisje ontstaan dat kan instorten wanneer er ergens in het systeem iets fout loopt. Wanneer één van de wealth management products een verkeerde investering doet, zal die onvermijdelijk ook gevolgen hebben voor de andere spelers op de markt. Uiteindelijk is er sprake van een vicieuze cirkel, veel fondsbeheerders vinden geen interessante beleggingen meer en spelen de zwarte piet daarom door naar hun collega’s bij andere WMP’s.

China dreigt namelijk te verzuipen in de problemen, waarbij het ene probleem nog niet in zijn volle omvang bekend is alvorens het volgende alweer opduikt. De vastgoedsector is een aanhoudende bron van zorgen, denk daarbij maar aan de spooksteden die zijn gebouwd om de bouwsector aan het werk te houden. Ook voor de overcapaciteit in een aantal delen van de industrie is nog geen oplossing bedacht. Daarnaast is er natuurlijk ook nog het onvermijdelijke probleem van de probleemkredieten bij de Chinese banken.