Bij Eclectica Hayman Capital is fondsbeheerder Hugh Hendry een man die geen blad voor de mond neemt. Hij verkondigt al jarenlang dat de centrale banken het verkeerde pad zijn ingeslagen. Centrale planning lost niets op en maakt de problemen alleen maar erger. Vooral over de euro is Hendry met geen woord te spreken. De Europese eenheidsmunt wordt door hem afgedaan als een kwaal zonder weerga, waarbij als oplossing "purge this system of its rottenness” wordt aangereikt. Hendry maakt met andere woorden korte metten mee met de euro en met het hele verhaal er achter.
Ook wat de gevolgen van de grote crisis betreft is volgens Hendry de verkeerde keuze gemaakt. Zachte heelmeesters maken volgens hem stinkende wonden. Wat had er dan wel moeten gebeuren? De wereld had een recessie moeten slikken, wegens het zuiverend effect dat van zo’n periode van economische zwakte uitgaat. Okay, er zouden bedrijven failliet zijn gegaan en banen verloren zijn gegaan, maar dat zal nu ook gebeuren. Zij het misschien met enige vertraging. De schade zal er echter niet minder groot door zijn.
Ook van een ander heet hangijzer wil Hendry niet veel weten en dat heet hangijzer heet China. De massieve overcapaciteit in dit land, gekoppeld aan de insolvabiliteit van veel bedrijven en aan de problemen met de slechte kredieten, zal onvermijdelijk leiden tot een regelrechte ramp. Om een ramp van dergelijke omvang te voorkomen, zal de Chinese overheid niet aarzelen om ingrijpende maatregelen te treffen. Zoals bijvoorbeeld een forse devaluatie. Wat als China de yuan bijvoorbeeld met 20% zou devalueren?
In dat geval zou de wereldeconomie tegen een muur opbotsen, de schok zou enorm zijn. Hendry vreest dat de wereld er de dag nadat de People's Bank of China zo’n drastische ingreep heeft gedaan er niet meer hetzelfde zal uitzien. Hij vreest voor een Mad Max scenario, de film die het leven na een apocalyps voorstelt. Volgens Hendry zou bijvoorbeeld de eurozone als een kaartenhuisje instorten. Hij maakt alvast de borst nat voor het geval dat zijn ergste nachtmerrie werkelijkheid zou worden, in de wetenschap dat het hierboven geschetste scenario wel eens minder utopisch zou kunnen zijn dan sommigen denken.
