Op het eerste gezicht is van inflatiegevaar geen sprake, integendeel zelfs. De centrale banken in de wereld snakken tevergeefs naar een zuchtje inflatie. Al hun pogingen om dat inflatiedoel te bereiken, stranden echter in een poel van deflatie. Hyperinflatie lijkt daarom een ver-van-ons-bed show, maar dat is dus niet het geval. Het kan vreemd in de oren klinken, maar eigenlijk zijn (hyper)inflatie en deflatie verre neefjes van elkaar. De stap van deflatie naar hyperinflatie is rapper dan verwacht gezet.
Om alle misverstanden te vermijden: we leven weliswaar in een deflatoire omgeving, maar hier en daar zijn er toch signalen van inflatie merkbaar. Dat is met name het geval in enkele specifieke sectoren en om specifieke redenen. Maar het algemeen beeld is er toch eentje van lagere prijzen en van deflatie. Zeer tot ongenoegen van de centrale banken, die alles op alles zetten om het beeld te doen keren.
Vrijwel niemand is dus op de hoede voor hyperinflatie, maar het probleem is dat deze economische plaag snel en hoogst oncontroleerbaar opduikt. Maar dat gebeurt nooit spontaan, het wordt steeds uitgelokt door maatregelen getroffen door de regering en/of de centrale bank. De belangrijkste reden is meestal een poging tot manipuleren van de valutamarkten, iets wat tegenwoordig schering en inslag is.
Venezuela is een land dat momenteel hard op weg is in de richting van hyperinflatie, maar andere landen zullen snel volgen. Alles verandert wanneer de bevolking het geloof in het geld in omloop volledig kwijt is, meer bepaald vanwege aanhoudende manipulatie van het geld door de overheid. We verwijzen momenteel onder andere naar de war on cash, de valutaoorlogen, de negatieve rentevoeten, quantative easing enzovoort. Op een bepaald moment zullen de mensen genoeg krijgen van al dat geld dat vrijblijvend uit de lucht wordt geplukt en dan is het hek van de dam. Meteen weet u ook waarom het absoluut noodzakelijk dat u een behoorlijke portie goud, zilver en andere edelmetalen achter de hand houdt.
