Negatieve rentevoeten, we moeten er nog altijd mee leren leven. Vooral oudere mensen kunnen hun ogen en oren niet geloven. Ze hebben altijd geleerd dat ze goed moesten sparen voor hun oude dag. Wie zijn spaarvarkentje goed had gevet, mocht op beide oren slapen. Zijn of haar oude dag was dan gegarandeerd. Maar dat is niet langer het geval, nog even en we worden gestraft voor het niet uitgeven van het beschikbare geld. De vraag luidt natuurlijk: wie zal de rekening betalen voor dit zoveelste monetaire experiment?
We hoeven ons geen illusies te maken: u en ik zullen betalen voor de negatieve rentevoeten. Met de negatieve rente staan we volgens Bruno Colmant, Head Macro Research Bank bij Degroof Petercam, namelijk aan de rand van een nieuwe wereld, waarin de centrale banken almachtig zijn. Uiteindelijk zullen we met zijn allen moeten betalen voor die negatieve rente. Laten we hopen dat we niet in de “Japanse val” trappen, aldus Colmant.
Als dat wel gebeurt, zullen we ons volgens hem niet alleen de vraag moeten stellen of het wel een goede keuze was om een zeer strikt begrotingsbeleid te voeren, maar ook of het monetaire beleid wel iets heeft opgeleverd. Een Japans scenario is immers geen ramp die zomaar uit de lucht valt, maar wel degelijk het resultaat van een bewust gekozen beleid. Het terrein van de negatieve rente betreden is niet zo moeilijk, de grote moeilijkheid is om het opnieuw te verlaten. Momenteel bestaat zeker het risico op een forse krimp van de economie.
En Colmant zet zijn betoog verder: “De ECB had zich daar al bij het begin van de crisis bewust van moeten zijn en zich van het juk van de Duitse voogdij moeten ontdoen, dat vooral bevreesd was voor een hypothetische inflatie. In plaats van schrik te hebben voor inflatie had de ECB inflatie moeten creëren. Ze had er ook over moeten waken dat de zeer beperkte groei geen stokken in de wielen werd gestoken door grote besparingsprogramma’s. Vandaag kan ik maar één ding hopen, namelijk dat de periode met negatieve rente slechts tijdelijk zal zijn. Het tegengestelde kan jammer genoeg niet worden uitgesloten. In een aanhoudende context van dreigende deflatie en almaar hoger oplopende overheidsschulden zullen sommigen eisen dat de vergoeding op kapitaal blijft worden gebruikt om de situatie recht te trekken. Op een autoritaire manier kan worden beslist om het kapitaal in eerste instantie aan te wenden om de overheidsschuld te financieren. De rentabiliteit ervan zou in dat geval worden verlaagd om de last van diezelfde overheidsschuld draaglijk te maken.” We staan met andere woorden dus met de rug tegen de muur en dat is niet bepaald een comfortabele positie.
