Wie had gedacht dat op het rentevlak de bodem stilaan in zicht is, heeft op het verkeerde paard gewed. De rente op de Japanse overheidsobligaties blijft maar dalen, met als gevolg dat er zich op de Japanse obligatiemarkt onwezenlijke taferelen voordoen. Niemand had durven voorspellen dat de monetaire politiek van Harihuko Kuroda, de gouverneur van de Japanse centrale bank, een dergelijke ravage zou aanrichten. Bovendien lijkt het tempo waaraan de Japanse rentevoeten negatief worden nog te versnellen.
Eerder deze week daalde het rendement op de langlopende 30-jarige Japanse staatsobligatie met 21 basispunten op één enkele dag of de grootste daling op dagbasis in de afgelopen 3 jaar opgemeten. Daarbij staat de rente op die 30-jarige samoerai bond nu op minus 47 basispunten en dat is zonder meer een record dieptepunt. Er zijn nog meer records gevestigd, want ook de rentecurve was in Japan nog nooit zo vlak.
En we kunnen nog wel even zo doorgaan, want ook de rente op de 10-jarige Japanse staatsobligatie heeft nieuwe dieptepunten bereikt. Momenteel zijn alle Japanse staatsobligaties tot en met de looptijd van 13 jaar negatief, iets wat nooit eerder is gebeurd. Het rendement op de 30-jarige samoerai bond is nu teruggevallen tot onder dat van de 2-jarige Amerikaanse staatsobligatie. Toch was er op de veiling van die 30-jarige staatsobligaties nog heel wat belangstelling van de kant van de bieders, simpelweg bij gebrek aan alternatieven.
Het spreekt voor zichzelf dat dit spelletje met negatieve rentevoeten niet kan blijven duren. Vroeg of laat moet het mislopen, dat staat als een paal boven water. De vraag is echter alleen op welke manier de situatie zal ontsporen. Het heeft weinig zin om mee te doen aan het spel rond negatieve rente, dus geven we in de huidige omstandigheden meer dan ooit de voorkeur aan tastbare activa. Inderdaad, we hebben nog steeds een duidelijke voorkeur voor goud, zilver, platina en de andere edelmetalen.
