voorzitter

Ene Greenspan windt er geen doekjes om: obligatierendementen kunnen terug naar 5%, dit terwijl het rendement op de Amerikaanse staatsobligaties of Treasuries momenteel minder dan 2% bedraagt. Maar Alan Greenspan heeft natuurlijk recht op spreken, want hij en niemand anders was de voorganger van Ben S. Bernanke als hoofd van de Amerikaanse centrale bank. Op zijn zachtst gezegd weet hij dus waar hij over praat.

Misschien is het toch maar beter dat we dat niet doen, want wat we rondom ons zien is allemaal niet meer dan schone schijn. In het Rusland onder Catherina de Grote hadden we de zogenaamde Potemkin-dorpen, façades van huizen met niets er achter die de tsarina een vals beeld gaven van de realiteit in haar land. Ongeveer hetzelfde verhaal doet zich opnieuw voor, waarbij ditmaal een rookgordijn wordt opgetrokken door vooral de centrale bankiers. Het erge van de zaak is dat veel beleggers netjes alles slikken wat hun voorgespiegeld wordt.

Laten we beginnen met een vaststelling die sommigen zal verrassen. Zilver is veel zeldzamer dan we denken en dat moet onvermijdelijk leiden tot hogere prijzen. De zeldzaamheid van het witte metaal vertaalt zich onder andere in stress in de verhouding tussen vraag en aanbod. Volgens verschillende berekeningen is de zilverproductie vorig jaar gedaald en dat op een moment dat de vraag op een hoog niveau is gebleven. Alleen al in Mexico, een belangrijke zilverproducent, zou de productie op jaarbasis 6% lager zijn uitgekomen.