olieprijs

Inmiddels is er nog iets anders duidelijk geworden: de goudmanipulatoren vechten op verloren stellingen. Hun inspanningen om de goudprijs naar omlaag te duwen leveren steeds minder resultaten op. Elke correctie bij het goud blijkt beperkt in tijd en ruimte te zijn, ook al wordt de markt telkens overspoeld met goudfutures.

Ook de Oostenrijkse school doet alsof de neus bloedt als er iemand rept over het belang van de olieprijs in het economisch gebeuren. Nochtans is de zaak heel duidelijk: zonder een overvloedig en vooral goedkoop aanbod van brandstof zal heel onze economie in een mum van tijd vastlopen. En of we het graag horen of niet, in de oliesector is het serieus fout aan het lopen. In feite is de ganse sector uit elkaar aan het vallen.

Dat is alleszins de boodschap die door de Amerikaanse oliespecialist Art Berman de wereld ingestuurd wordt. Volgens Berman is de periode van het ‘old normal’, een term die hij heeft geleend van de bekende econoom Nouriel Roubini, voorbij en van een ‘new normal’ is nog geen sprake. Daartoe moet er eerst een evenwicht gevonden worden tussen vraag en aanbod en van zo’n evenwicht is voorlopig nog geen sprake.

Een opmerkelijk gegeven is volgens dat rapport de correlatie tussen de olieprijs en de zilverprijs. De opstellers van het rapport kwamen namelijk tot de vaststelling dat de historische band tussen de olie- en de zilvermarkt veel groter is dan tot dusver werd aangenomen. In de periode 1961-1970 was er weinig volatiliteit in de Silver Oil Price en dat had alles te maken met het feit dat de olieprijs in die periode nauwelijks bewoog. Maar de ‘golden sixties’ bleken uiteindelijk de stilte voor de storm te zijn, want in het volgende decennium was er volop beweging.

Economisch gaat het steeds beter, tenminste wanneer we opnieuw de traditionele media mogen geloven. De berichtgeving die ons dagelijks bereikt spreekt van een voorzichtige economische groei, van een toename van het aantal jobs, van de terugkeer van de rust op de financiële markten en ga zo maar door. De belangrijkste exponent van de betere gang van zaken zijn de aandelen- en obligatiemarkten, die hoge toppen blijven scheren. Dus op het eerste gezicht lijkt er alleszins op economisch vlak niets aan de hand zijn.