Mohamed El-Erian

Samen met Mohamed El-Erian was hij in een vorig leven het boegbeeld van PIMCO, het befaamde obligatiefonds van de Duitse verzekeraar Allianz. In die periode verwierf hij de bijnaam de Bond King. Gross ziet nu al een tijdje een bui hangen die weinig goeds belooft. En hij stopt niet te waarschuwen dat we op onze hoede moeten zijn voor zeer onprettige gebeurtenissen. Naar zijn mening staat de wereld namelijk compleet op de kop.

Geen zinnig mens durft nog te zeggen of aandelen- en obligatiekoersen op de huidige niveaus correct zijn gewaardeerd, dan wel over- of ondergewaardeerd zijn. Alles draait namelijk om het goedkoop geld dat de centrale banken in grote hoeveelheden ter beschikking stellen en dat zijn weg naar de obligatie- en aandelenmarkten vindt. De koersen zijn dus kunstmatig hoog opgelopen en dat kan bezwaarlijk een gezonde situatie genoemd worden.

En dat kan in geen geval een gezonde realiteit genoemd worden. De normale gang van zaken is dat de beurs- en obligatiekoersen, de vastgoedprijzen, de valutakoersen enzovoort reageren op de publicatie van macro-economisch nieuws en dat in goede of in slechte zin. Eigenlijk is dat ook de normale gang van zaken, want het is altijd belangrijk geweest dat de fundamentals de markten sturen.

Er is eigenlijk maar één goede kant aan de Brexit: het is voorlopig geen Lehman moment. Dat is alleszins de mening van Mohamed El-Erian, de hoofdadviseur van de Duitse verzekeraar Allianz. Maar daarmee is al het goede nieuws ook al wel verteld, want problemen zijn er bij de vleet. De Brexit valt voor op een moment dat de situatie zo al moeilijk genoeg is. In alle ontwikkelde landen veroudert de bevolking aan snel tempo, waardoor de regeringen steeds meer geld aan pensioenen zullen moeten besteden. Waardoor er minder geld beschikbaar is voor andere doeleinden.

In een omgeving waar deflatie dreigt, kan er ook asset price deflatie optreden. Dat betekent dat de prijzen voor vastgoed, aandelen, obligaties enzovoort in waarde kunnen dalen, waardoor het algemeen gevoel van welvaart steeds kleiner wordt. Wanneer de man in de straat zich een stuk armer voelt, zal hij minder geneigd zijn om te consumeren. Waardoor de economische groei nog verder zou terugvallen, een scenario dat de centrale banken kost wat kost willen vermijden. Onder andere door het invoeren van de negatieve rentevoeten.