Goudprijs

In de eerste helft van 2016 kocht hij goud, een belegging die hem eens te meer geen windeieren legde. Hij sloot echter zijn posities op de goudmarkt de nacht voordat Donald Trump tot president van de Verenigde Staten werd gekozen. Op korte termijn was dat de juiste beslissing, want de goudprijs nam vervolgens een flinke duik. Maar is deze hedge fund titaan terug van weggeweest.

Inmiddels heeft hij zowat de halve wereld tegen zich in het harnas gejaagd en daar profiteert de goudmarkt natuurlijk van. Met een stijging van 4,50% van de prijs was januari zonder meer een goede naam voor het goud. Het ziet er naar uit dat Trump het hier niet bij zal laten, in de komende weken en maanden verwachten we ons aan nog meer maatregelen die de financiële markten uit het evenwicht kunnen brengen.

Daarmee heeft de wereld een voorsmaakje gekregen van hoe hij in de toekomst te werk zal gaan. Dus mag ook een land als China zich aan een gelijkaardige behandeling verwachten. Maar hier liggen de zaken toch enigszins anders dan bij het relatief zwakke Mexico. De kans is groot dat de Chinezen de kaas niet van het brood zullen laten eten en Washington een koekje van eigen deeg zullen opdienen.

Hijzelf heeft zijn bedrijven grootgemaakt door schulden aan te gaan en zal dan ook niet aarzelen om hetzelfde te doen om zijn land weer groot te maken. En dat mag geld kosten, zelfs behoorlijk wat geld kosten. De vraag moet gesteld worden of de nieuwe president bij zichzelf wel eens de vraag heeft gesteld of een politiek gebaseerd op schulden op langere termijn houdbaar is. Blijkbaar heeft hij zo ver nog niet nagedacht.

Maar die onverwachte omstandigheden zouden wel eens sneller dan verwacht kunnen opduiken, want de economie in de Verenigde Staten zou wel eens veel minder sterk kunnen zijn dan Yellen en haar aanhang geloven. Dat blijkt uit de publicatie van de Empire Manufacturing Index voor de maanden november en december. Die index was namelijk zwakker dan verwacht. Maar erger nog was dat stagflatie om de hoek lijkt te loeren.