Maar niet alleen het vertrouwen in de financiële markten in het algemeen en de beurzen in het bijzonder heeft klappen gekregen. De man in straat, zowel in de Verenigde Staten als in andere delen van de wereld, heeft ook zijn vertrouwen in de media, in de monetaire politiek van de centrale banken en in de algemene politiek verloren.
Het ziet er steeds meer naar uit dat de handelsoorlogen tussen de Verenigde Staten en China uit de hand aan het lopen zijn. Een escalatie van het conflict zal onvermijdelijk leiden tot een recessie en dat is ook de goudmarkt niet ontgaan. Volgens Hemke is die escalatie in een stroomversnelling geraakt doordat Huawei bij het conflict werd betrokken. Dat zullen de Chinezen niet zonder meer over zich heen laten gaan.
Op de eerste plaats zijn er de centrale banken die op grote schaal goud kopen. Het zijn met name centrale banken in de emerging markets die aan de koopzijde staan. Het vermoeden is groot dat de meeste van die goudaankopen te maken hebben met het zoeken naar een alternatief voor de dollar. De kans is namelijk niet onbestaande dat de dollarskoers in de komende maanden en jaren zal verzwakken.
Er zijn daarnaast 4 belangrijke factoren die de vraag naar goud aanzwengelen: de vraag vanuit de juwelensector, het gebruik in de industrie, aankopen door de centrale banken en een sterke interesse vanuit de kant van de kleine kopers. Goud speelt een belangrijke rol bij feesten in China, het is een traditioneel geschenk bij huwelijken en geboortes. Vooral bij Lunar New Year en tijdens de Golden Week in oktober is het erg druk bij goudhandelaren en juwelenwinkels.
De bedoeling is uiteraard om de goudprijs naar omlaag te duwen. Dat lukt echter steeds minder, want de andere marktdeelnemers kennen inmiddels zijn trucje. Chris Powell, Treasurer and Secretary van GATA en Bill Murphy, eveneens lid van GATA maar ook van LeMetropoleCafe.com, zijn van mening dat de financiële markten nog altijd niet zwaar genoeg tillen aan deze vorm van manipulatie.
Daarmee zouden ze dezelfde fout maken die Gordon Brown ooit heeft meegemaakt en waar deze week de 20ste verjaardag van werd gevierd. Voor zover er natuurlijk sprake kan zijn van het vieren van fouten. Veel lezers van deze blog zullen ze zich ongetwijfeld afvragen wie die Gordon Brown in hemels naam was. Na al die jaren is de naam van deze man misschien enigszins in de vergeethoek geraakt.
Over 12 maanden tot en met 31 maart kochten ze meer dan 715 ton goud voor een totaal bedrag van iets minder dan 30 miljard dollar, zo blijkt uit de cijfers van de World Gold Council. Alistair Hewitt, director of market intelligence bij WGC in Londen, verwacht een sterk jaar voor de goudaankopen. Bekeken over de afgelopen 4 maanden waren die aankopen de hoogste sinds 1971.
De voornaamste schuldige is uiteraard de Amerikaanse dollar. Die ligt er nog steeds als een dijk bij, ondanks de recente hints dat de Amerikaanse centrale bank volgend jaar haar basisrente wel eens zou kunnen verlagen. De vraag is echter of de ‘greenback’ zich zal kunnen handhaven wanneer de rente op de fed funds inderdaad zou verlagen. De FED heeft namelijk nog ruimte om te verlagen, ruimte die de ECB niet heeft.
Blijkbaar heeft iemand er belang bij dat goud en zilver vanaf de huidige prijsniveaus niet duurder worden. Maar wie verder kijkt dan de neus lang is, zal met eigen ogen kunnen vaststellen dat niet alleen bij de edelmetalen er sprake is prijs- of koersmanipulatie. Chris Powell, Treasurer en Secretary van het Gold Anti-Trust Action Committee (GATA), wijst op de ernst van het probleem.
Volgens Howie Lee, econoom bij Oversea-Chinese Banking Corp., zou de Royal Bank of India (RBI) van plan zijn om in de loop van dit jaar in totaal 1,50 miljoen troy ounce goud te kopen. Daarmee voegt India zich bij het rijtje van centrale banken die hun goudvoorraden opbouwen. Maar daarmee is het antwoord nog niet gegeven op de vraag waarom de centrale banken zo gretig zijn om het gele metaal aan boord te halen.
