Bernie Sanders

Iets wat we overigens ook in de rest van de wereld zien. Er heerst een soort algemeen ongenoegen over wat onze politici er van bakken. In Europa kanaliseert dat ongenoegen zich via het succes van een aantal nationalistische en/of populistische partijen, in de Verenigde Staten door het succes van kandidaten die niet de officiële steun van hun partij genieten. Bij de democraten is Bernie Sanders de outsider, bij de republikeinen trotseert Donald Trump de banvloeken van het partijapparaat. De Amerikanen hebben met andere woorden hun buik vol van de heersende politieke klasse.

In de ogen van P.J. O’Rourke zijn de centrale bankiers nu plots wel een mikpunt van spot, want ze hebben iets gedaan wat alleen maar op de lachspieren werkt. Want ze zijn overgestapt op negatieve rentevoeten en dat is een fenomeen dat de hele wereld verbaasd heeft doen opkijken. Negatieve rentevoeten zijn één grote giller en dat zal op termijn blijken ook. Geen enkel zinnig mens, zelfs geen standup comedian, gelooft dat een dergelijke aanpak ook maar de minste kans op slagen maakt. En dus hangt er onheil in de lucht.