De eerstvolgende crisis kan volgens hem de katalysator worden van een vloedgolf van bail-ins. Bovendien waarschuwt Adams ook voor het verdwijnen van cash uit ons dagelijks leven. In dergelijke scenario bieden "real assets" zoals goud en zilver de beste bescherming.
En dat vaatje zullen uw en mijn zakken zijn, daar hoeven we ons weinig illusies over te maken. De volgende reddingsoperatie van banken in nood zal geen bailout meer zijn zoals in 2008, maar wel een bail-in. Het verschil zit hem in de manier waarop de redding gefinancierd wordt. Om een lang verhaal kort te maken: toen werd belastinggeld gebruikt om de banken het hoofd boven water te helpen houden, nu zal dat het geld van de klanten van de banken zijn. Blijkbaar zijn opvallend mensen op de hoogte van welk onheil hen boven het hoofd hangt.
In Oostenrijk waren er de problemen met Hypo Alde Aldria, een verhaal dat nu al 7 jaar aansleept en zijn wortels vindt bij de grote bankencrisis van 2007-2008. Hier werd een krater geslagen van 11 miljard euro, gat dat hoe dan ook gevuld moet worden. Voor de redding van Hypo Alde Aldria werd een speciale ‘bad bank’ opgericht onder de naam Heta Asset Resolution. Beleggers die ongeveer voor 5 miljard euro aan schulden van Heta bezitten, gingen onlangs akkoord met de emissie van zero-coupon obligaties die door de Oostenrijkse staat gegarandeerd worden.
Want we hoeven onszelf niets wijs te maken: negatieve rentevoeten zijn een wolf in schaapskleren. U mag twee keer raden aan wiens mond we deze uitspraak konden ontlokken? Neen, het was niet de buurman die ontevreden terugkeerde van een bezoek aan zijn bank. Waar hij nul op het rekwest had gekregen op zijn vraag of hij alstublieft wat meer rente kon krijgen op zijn spaargeld. De uitspraak is afkomstig uit de mond van de St.Louis Fed Director of Research Christopher Waller, wat hem des te shockerend maakt.
Larry Lindsey van de Lindsey Group waarschuwt op zijn beurt dat we aan de vooravond van iets staan waarvan we de omvang momenteel onmogelijk kunnen inschatten. Deze bekende opiniemaker vreest dat de centrale banken ons aan de rand van de afgrond hebben gebracht en dat het slechts een kwestie van tijd zal worden alvorens we de dieperik in gaan. Dat lijkt een volslagen nieuwe evolutie, maar is het in feite niet. Want eigenlijk beleven we de eeuwige terugkeer van hetzelfde, zoals de Duitse filosoof Nietzsche het noemde.
De media hebben al enkele dagen een vette kluif aan de Panama Papers. Het verhaal wordt uiteraard in het lang en het breed uitgesmeerd in de pers. Wie echt wil mee zijn, moet dringend naar de krantenwinkel lopen om zo veel mogelijk kranten en tijdschriften te kopen. U kan natuurlijk ook snel een online abonnement afsluiten op één van de traditionele media die ons land rijk is. Maar steeds meer mensen krijgen een vieze smaak in de mond van de hele zaak. Er is duidelijk iets mis met deze affaire.
Is de nieuwe regelgeving voor de bail-ins verantwoordelijk voor onrust in de bankensector? Als we de Financial Times mogen geloven, zou dat inderdaad het geval zijn. Die bail-ins zouden alleszins in de toekomst de bancaire wereld aardig op stelten kunnen zetten en dat niet alleen in Europa maar ook in andere delen van de westerse wereld. De Britse kwaliteitskrant raakt waarschijnlijk een gevoelige snaar door dit onderwerp aan te snijden. De vraag moet namelijk gesteld worden of de overheden wel zo ingenomen zijn met het feit dat er in de pers over de bail-ins wordt gesproken.
