Donald Trump

Trump heeft waarschijnlijk een punt wanneer hij spreekt over de dreiging van een vertraging van de economische groei. De Amerikaanse economie geeft inderdaad blijk van vermoeidheidsverschijnselen, wat onder andere blijkt uit het feit dat de bedrijfsresultaten aan het vertragen te zijn. Anderzijds was het weinig waarschijnlijk dat die vanaf de bereikte piekniveaus nog veel verder konden stijgen. 

Michael Snyder van de Economic Collapse Blog vestigt echter de aandacht op een feit waar Donald Trump in alle talen over zwijgt. En dat feit heeft te maken met 2 van de zwaargewichten van de Amerikaanse economie, namelijk General Motors en General Electric. Afgekort worden beiden respectievelijk GM en GE genoemd. GM en GE bewijzen volgens Snyder dat Amerikaanse economie niet meer dan een Ponzi schema is. 

Dat blijkt onder andere uit het feit dat een aantal centrale banken goud blijven kopen alsof er niets aan de hand is. Ze maken met andere woorden gebruik van de zwakte op de goudmarkt in de verwachting dat er vroeg of laat hogere goudprijzen in de noteringstabellen zullen verschijnen. De timing maakt voor hen niet zo veel uit, want ze zijn niet uit op winsten op korte termijn. Het is met andere woorden de lange termijn die telt. 

Goldman Sachs bakte het wel bijzonder bont door op één dag twee verschillende targets voor de goudprijs op te geven. In het rapport Goldman 1 was er sprake van een goudprijs van 1250 dollar tegen het einde van dit jaar, waarbij een eerder koersdoel gehandhaafd bleef. Goldman 2, een ander rapport van een ander team van de zakenbank, sprak van een koersdoel van 1375 tot 1380 dollar, met daarbij het advies om te kopen bij een pullback richting 1300 dollar.

Momenteel zijn de Amerikanen betrokken bij een onderbroken stroom van oorlogen, het houdt gewoon niet meer op. Irak, Afghanistan, Pakistan en Syrië zijn maar enkele van de oorlogen waar de VS van ver of dichtbij betrokken zijn. Dat aanhoudend oorlog voeren maakt het leven niet veiliger en maakt de VS niet opnieuw groot. Maar van één zaak mogen de Amerikanen wel zeker zijn: ze zakken steeds verder weg in een schier eindeloze schuldenput.