Daarmee herhaalt de FED in feite haar gedrag van 2009. Door de repo-operaties breidt de centrale bank haar balans opnieuw uit. Deze strategie is op langere termijn zeker niet zonder gevaren. Hoe langer de rentevoeten laag blijven, hoe meer risico’s de fondsbeheerders, pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen zullen moeten nemen om toch nog een bepaald rendement te realiseren.
De vraag waar alles om draait, is welke conclusies uit de koersbewegingen mogen getrokken worden. Zal de haussemarkt haar 10de jaar dan toch niet kunnen volmaken? Moeten er ook economische conclusies uit de correctie getrokken worden? De bekende econoom Peter Schiff is van mening dat de zwalpende beursindices inderdaad een boodschap te vertellen hebben, maar dat de Amerikanen de waarheid niet onder ogen willen zien.
Het betrof een noodmaatregel, want het was op dat moment pompen of verzuipen. Maar 10 jaar laten worden de centrale banken met de negatieve gevolgen van hun monetaire politiek geconfronteerd. Door de rente zo fors te verlagen werd de hele wereld aangespoord om geld te lenen. Het gevolg is een reusachtige schuldenburg die wij met ons allen nu moeten meetillen. En dat is maar de helft van het verhaal.
Maar niet iedereen is er van overtuigd dat de Amerikaanse centrale bank wat de rente betreft opnieuw vrij spel heeft. De Bond God denkt dat – verschrikt u niet – de rente opnieuw zal dalen. Wie is die Bond God?, zal u zich ongetwijfeld afvragen. Het betreft Jeff Gundlach, de oprichter van hedge fund DoubleLine Capital. Met dit bedrijf beheert hij een bedrag van meer dan 100 miljard dollar. Het is dus een man die op de financiële markten recht van spreken heeft.
De vraag is evenwel of we wel in normale tijden leven. In normale omstandigheden reageert goud negatief op een rentestijging, om nog maar te zwijgen van een serie van rentestijgingen. Daar zijn ook goede redenen voor, al was het maar dat goud geen rente of rendement opbrengt. Terwijl in een omgeving van aantrekkende rente vastrentende waarden meer opbrengen. Met deze vaststelling belanden we uiteraard in het vaarwater van Warren Buffett.
Voorlopig hebben de financiële markten de Amerikaanse renteverhogingen goed verteerd, van de gevreesde rampzalige gevolgen van de ingrepen is tot dusver niets in huis gekomen. Dat heeft onder andere te maken met het feit dat de doorgevoerde verhogingen telkens getelefoneerd waren. De financiële markten hadden dus alle tijd van de wereld om er zich op voor te bereiden.
Paul Schmelzing, een bekende uitgever op de social media, waarschuwt op zijn beurt voor een drama dat zich kan voltrekken op de obligatiemarkten. Op de blog van de Bank of England staat zijn bericht te lezen over een perfecte storm die de obligatiemarkten kan doen ontploffen. De aangerichte schade na het uiteenspatten van de zeepbel zou groter zijn dan deze aangericht in 1994.
Wat dacht u van de volgende uitspraak van Dillian? De volgende recessie zal het kapitalistisch systeem zoals we dat kennen de nek omwringen. Het pessimisme van de man is op de eerste plaats gebaseerd op het feit dat er overal in het financieel systeem zeepbellen zijn opgedoken.
De centrale bankiers blijken zichzelf echter goed vastgereden te hebben, want de facto kunnen ze niet meer achter- maar alleen nog maar vooruit. Het voorbeeld van de Verenigde Staten bewijst namelijk dat het normaliseren van de rente allesbehalve van een leien dakje zal verlopen. President van de FED Janet Yellen heeft weliswaar van de daken geschreeuwd dat ze de rente geleidelijk aan zou optrekken, maar in de praktijk is daar niet veel van in huis gekomen. In december van vorig jaar werd de basisrente met een kwart procent verhoogd en dat was het dan.
Een factor die hierbij in rekening moet gebracht worden, is het optreden van de Europese Centrale Bank. Die start in juni met een programma voor de inkoop van bedrijfsobligaties, waardoor de koersen van deze obligaties er nog een extra spurtje kunnen uitpersen. De analisten zijn van mening dat de ECB de obligatiemarkten in de komende maanden en zelfs jaren zal blijven ondersteunen. Een andere belangrijke factor was afgelopen week het gegeven dat de kansen op een Brexit nu lager ingeschat worden, waardoor obligaties in Britse ponden op hun beurt een extra duwtje in de rug kregen.
