Dat we in een gekke wereld leven, wisten we al langer. Maar alsof gewoon gek nog niet goed genoeg is, worden de zaken steeds gekker. Een voorlopige climax werd enkele weken geleden in Griekenland bereikt. Daar betoogden de linkse partijen tegen de extreem-linkse partijen, die er van beschuldigd werden om een rechtse politiek te voeren. Begrijpen wie nog kan! Zelfs een kat met heel veel ervaring in het groottrekken van kittens zou in deze doolhof haar weg niet meer vinden. Inderdaad, begin er maar eens aan.
Het Griekse probleem is symptomatisch voor wat er in de rest van Europa en bij uitbreiding ook in de rest van de wereld te gebeuren staat. Griekenland heeft jarenlang boven zijn stand geleefd en geld uitgegeven dat er gewoon niet was. De rest van Europa heeft dat ook gedaan, maar de Grieken zijn nog een stukje verder gegaan in het potverteren van geleend geld. Loontje is nu om zijn boontje gekomen, het blijkt dat Athene met de billen bloot staat. De rekeningen kunnen niet meer betaald worden, niet door rechts maar ook niet door links.
De heersende partij Syriza is vooral gespecialiseerd in het afleggen van ronkende verklaringen, waarbij premier Alexis Tsipras door zijn aanhangers telkens enthousiast wordt toegejuicht. Maar wanneer de premier met de schuldeisers onderhandelt, blaast hij een toontje lager. We zijn nog altijd niet vergeten hoe Tsipras hoog van de toren blies door eender welke toegeving aan de schuldeisers hooghartig van de hand te wijzen, om vervolgens bakzeil te halen en nog meer toegevingen te doen dan eerder was geëist. Maar de premier had geen enkele keuze: hij kreeg geen enkele keuze. Want zonder toegevingen zouden de Griekse banken hun deuren dicht moeten houden.
Maar laten we elkaar niets wijsmaken. In Griekenland is niets opgelost, de troïka bestaande uit het IMF, de Europese Unie en de Europese Centrale Bank heeft alleen tijd gekocht. De kat komt binnenkort weer op de koord: Griekenland is klaar voor een nieuwe crisis. Ondanks alle mogelijke maatregelen blijven de belastinginkomsten tegenvallen, wordt het gat op de begroting groter en kunnen de Grieken niet meer aan hun verplichtingen voldoen. In juli kan het land uiteindelijk toch bankroet gaan. Zoals we van hem gewoon zijn, weigert Alexis Tsipras eender welke toegeving. Benieuwd hoe snel hij ditmaal overstag zal gaan wanneer hij weer met de neus op de (crisis)feiten wordt gedrukt.
