Zachte heelmeesters maken stinkende wonden in de banksector. Dat is de enige conclusie die we kunnen trekken uit de recente gebeurtenissen in de Europese banksector. Veel beleggers zullen vastgesteld hebben dat de bankaandelen op de Europese beurzen in de loop van dit jaar bijzonder zwak hebben gepresteerd. Regelmatig duiken er nieuwe geruchten op over banken die in moeilijkheden zouden verkeren. Dat zou op de eerste plaats het geval zijn met Deutsche Bank, de grootste Duitse bank die met heel wat problemen opgezadeld zit. Maar DB is zeker geen alleenstaand geval.
In Oostenrijk waren er de problemen met Hypo Alde Aldria, een verhaal dat nu al 7 jaar aansleept en zijn wortels vindt bij de grote bankencrisis van 2007-2008. Hier werd een krater geslagen van 11 miljard euro, gat dat hoe dan ook gevuld moet worden. Voor de redding van Hypo Alde Aldria werd een speciale ‘bad bank’ opgericht onder de naam Heta Asset Resolution. Beleggers die ongeveer voor 5 miljard euro aan schulden van Heta bezitten, gingen onlangs akkoord met de emissie van zero-coupon obligaties die door de Oostenrijkse staat gegarandeerd worden.
In Italië wordt anderzijds bang afgewacht waar het volgende lijk uit de bankenkast zal vallen. De problemen met Banco Montepaschi slepen al lang aan en het ziet er niet naar uit dat er al een definitieve oplossing is gevonden. Maar de Italianen zien nu tot hun afschuw dat ook andere banken het water tot aan de lippen staat. Zo maakte de koers van Banco Popolare op de beurs van Milaan een serieus slippertje. Het pas opgerichte noodfonds voor de Italiaanse bankensector zal vermoedelijk al snel uitgeput raken.
De kans bestaat dat ook in andere landen nieuwe problemen met banken zullen opduiken. Dat heeft alles te maken met het feit dat er na de vorige bankencrisis geen klare wijn werd geschonken. De noodzakelijke grote kuis is er in de banksector niet gekomen, met als gevolg dat er eigenlijk niets is opgelost. Een volgende crisis kan de Europese bankensector opnieuw op haar grondvesten doen daveren. Probleem zal echter zijn dat de overheden nu ook op hun tandvlees zitten en dus niet meer tussenbeide kunnen komen om de banken te redden. En dus zullen de klanten van de bank met hun depositorekeningen voor de schade moeten opdraaien. In dat geval zijn we in het stadium van de bail-ins aanbeland.
