Er zijn cynici, er zijn de koppigaards die altijd en overal koppig alles zwart willen inzien, er zijn de economen die tot de school van de ‘gloom en doom’ (de voorspellers van allerlei soorten onheil) behoren en dan er is nog een categorie apart waar Albert Edwards toebehoort. De hoofdeconoom van Societe Generale is een League of Doom op zichzelf, hij onderscheidt zich van zijn collega’s door een aanhoudend en diepgaand pessimisme. Edwards is geen vrolijke jongen en zal dat ook nooit worden. Zijn boodschap klinkt echter gefundeerd en daarom wordt naar hem geluisterd.
De wereldeconomie gedraagt zich zoals de Titanic en is klaar om op een ijsklip te lopen, zo kan die boodschap kort samengevat geformuleerd worden. Edwards beseft maar al te goed dat zijn voorspellingen tot dusver (nog) niet door de realiteit werden bevestigd, maar daar trekt hij zich weinig of niets van aan. Hij beseft dat hij het gelijk aan zijn kant heeft en dat hij ooit in dat gelijk zal bevestigd worden. Aan een tijdsvoorspelling waagt hij zich niet, om de eenvoudige reden dat dit simpelweg onmogelijk is.
Hij voorspelt echter wel een golf van bedrijfsfaillissementen in de VS en later in andere delen van de wereld, waarbij zijn argument luidt dat de centrale banken de wereldeconomie naar de knoppen hebben geholpen. Als gevolg van hun optreden zal de ganse wereld in chaos gestort worden. Momenteel wordt de schone schijn nog hoog gehouden, de centrale banken doen alsof er compleet niets aan de hand is. Maar op een nog onbepaald tijdstip in de toekomst zullen de maskers afgerukt worden en dan stevenen we op een grote crash af.
Edwards maakt zich op de eerste plaats zorgen over de Verenigde Staten, maar de afgang van Abenomics en de gang van zaken in China versterken zijn gevoel van onveiligheid. De FED heeft zichzelf klemvast gereden. Het spelletje dat de centrale banken, met de FED dus als koploper gespeeld hebben, zal in een complete ramp eindigen. Hij spreekt van sociale onrust en enorme begrotingstekorten. Beleggers die graag het veilige voor het onveilige nemen, laten daarom liever niets aan het toeval over.
