Er is momenteel heel wat loos in de wereld, mits enige vorm van overdrijving kan gesteld worden dat als puntje bij paaltje komt we in een berg problemen verzuipen. Een volledige opsomming van het lijstje met problemen zou ons hoe dan ook te ver voeren, maar er is één probleem dat op de achtergrond dreigt te raken in het grote aanbod. En dat is het probleem waar Griekenland mee worstelt. Het land werd destijds door een gezamenlijke inspanning van de troïka gered, maar die redding had en heeft een zeer voorlopig karakter. Het Grieks probleem dreigen we nu als een boomerang opnieuw op ons bord geserveerd te krijgen.
Herinner u dat Griekenland destijds wel geld kreeg om zich overeind te houden, maar dat een schuldenherschikking zonder meer werd afgewimpeld. Griekenland torst namelijk een openbare schuld die het land aan het verstikken is. Toen werd gewaarschuwd dat het probleem hoe dan ook opnieuw aan de oppervlakte zou komen en dat is nu dus aan het gebeuren. De Griekse schuldengraad is onhoudbaar hoog en een schuldenherschikking is onvermijdelijk geworden, zo kregen we deze week te horen. De Griekse tijdbom zal hoe dan ook vroeg of laat ontploffen wanneer er niets gebeurt.
De waarschuwing was niet van de eerste de beste afkomstig, want het was niemand minder dan het IMF dat ze de wereld instuurde. De feiten lijken te bevestigen dat zonder drastisch ingrijpen de Griekse economie er nooit bovenop zal raken. Het tekort op de begroting zou dit jaar volgens de regering in Athene 3% bedragen, maar het IMF houdt rekening met een deficiet van 4,50%. Bovendien bedraagt de werkloosheid nog steeds bijna 25%. Wat staat een schuldenherschikking in de weg? Heel eenvoudig: de vrees dat een aantal Europese banken daarvan de weerbots zal ondervinden, met een verdere verslechtering van hun kapitaalstructuur tot gevolg. En dat op een moment dat die Europese banken al harde noten te kraken hebben. Wie zei daar ook al weer dat een probleem meer of minder er niet meer toe doet?
