Op de goudmarkt is het weer lekker spannend geworden. De goudprijs nam een vliegende start in 2016 en alles wijst er op dat er nog meer in het vat zit. We worden overstelpt met koopadviezen voor edelmetalen en zelfs de grootbanken komen met dergelijke adviezen. De uitzondering die de regel bevestigt is Goldman Sachs, maar zelfs dat wordt als een positief signaal ervaren. Want deze zakenbank geldt tegenwoordig als een betrouwbare contra-indicator. Doe het omgekeerde van GS en je zit goed, of zoiets.
In ieder geval staat als een paal boven water dat de gewone belegger de goudmarkt opnieuw heeft gevonden en dat na enkele jaren te hebben geschitterd door afwezigheid. Europese beleggers kopen hoofdzakelijk gouden staven en gouden munten, in mindere mate goudmijnaandelen. In de Verenigde Staten is er anderzijds grote belangstelling voor beursgenoteerde beleggingsfondsen (exchange traded funds of ETF’s) die in goud beleggen. Maar natuurlijk laat de rest van de wereld zich niet onbetuigd.
Vooral in Azië blijft de vraag naar goud groot en dat niet alleen in de landen waar de goudkevers zich traditioneel goed thuis voelen. We hebben het dan uiteraard over China en India. Maar de koersdaling van een aantal Aziatische munten heeft ook uit die landen de vraag naar edelmetalen aangewakkerd. Onder andere de Maleisische ringgit, de Indonesische rupiah en de Vietnamese Dong zijn fors in waarde gedaald.
Vooral in de afgelopen 12 tot 18 maanden hebben deze munten vaste voet onder de grond verloren. Veel inwoners van de betrokken landen betrouwen het zaakje niet meer en hebben hun toevlucht gezocht tot de veilige vluchthaven die goud nog altijd is. Padraig Seif, chief executive in Hong Kong bij trading firma Finemetal Asia, gelooft dat koopdruk vanuit de regio Asia Pacific een factor zal blijven die de goudprijs in de komende weken en maanden zal ondersteunen. Seif is er dan ook vast van overtuigd dat we eerder vroeg dan laat hogere prijzen in de noteringstabellen zullen zien verschijnen.
