We zullen hier niet rond de pot draaien: goud, zilver en de andere edelmetalen hebben sinds 2011 de beleggers danig teleurgesteld. Nochtans zag het plaatje er toen veelbelovend uit. De goudprijs bereikte in september 2011 een historische piek op 1920 dollar. Toegegeven, 2012 was nog een redelijk jaar met een gemiddelde goudprijs van 1669 dollar per troy ounce, ten opzichte van gemiddeld 1571 dollar het jaar voordien. Maar daarna liep het behoorlijk mis.
Nochtans wees alles er op dat de goudmarkt ook in de jaren na 2011 zou blijven boomen. Idem voor de zilvermarkt, waar een formidabele stijging werd voorspeld. Het draaide nochtans heel anders uit. In de periode 2012-2013 daalde de goudprijs met 30% en de zilverprijs zelfs met bijna 50%. Was er iets fundamenteels veranderd in deze markten? In het geheel niet, daar was geen sprake van. Simpelweg werd de ruggengraat van de markten gebroken.
Daarbij moet opgemerkt dat dit voor de aandelen- en obligatiemarkten al in 2008 was gebeurd. Die worden sindsdien aangestuurd door het Plunge Projection Team, dat een stevige bodem onder de koersen heeft gelegd. Blijkbaar vond iemand het in 2012 nodig dat ook de markten voor edelmetalen werden verstoord, wat sindsdien is gebeurd. Het verhaal over het ‘breken’ van de markten is overigens een verhaal dat voor het eerst door Deutsche Bank werd verteld, we hebben het dus niet uitgevonden.
In een artikel getiteld “The Market Broke In 2012, This Is What Everyone Is Talking About” leggen de analisten van Deutsche Bank dat de risico’s sindsdien onderschat op een manier zoals nooit eerder is gebeurd. En dat op een moment dat de Economic Policy Uncertainty (EPU) index torenhoog staat. In periodes van onzekerheid zouden de edelmetalen juist moeten scoren en dat is nu dus niet het geval. De oorzaak van dat falen is heel eenvoudig: de centrale banken hebben heel het landschap ondergesneeuwd met hun gratis geld en daar zullen we op een bepaald moment zwaar voor boeten.
Wanneer Goud kopen
Hoe Goud kopen
Waarom Goud kopen
