Hoe naïef kan iemand zijn? Heel naiëf blijkbaar, want onze overheid blijft rotsvast geloven in Keynesiaanse oplossingen voor de huidige problemen. Ze worden daarin gesteund door een stelletje economen die eigenlijk nooit ver buiten hun universiteitslokalen zijn geweest. Want er is één zaak die ze maar niet kunnen begrijpen. Schulden zijn niet de oplossing maar wel de oorzaak van het huidige schuldenprobleem.
Het leger van die betweterige universiteitsprofessoren wordt aangevoerd door Paul De Grauwe en Paul Krugman. Beiden zijn van mening dat we in de huidige economische omstandigheden niet minder maar meer geld moeten uitgeven om de economie weer aan de praat te krijgen. Of met andere woorden: we moeten nog meer schulden maken, zonder ons af te vragen wanneer we die zullen terugbetalen.
Paul De Grauwe en Paul Krugman verdienen eigenlijk een flink pak slaag voor de onzin die ze uitkramen. Want er is nog iets wat ze maar niet kunnen begrijpen: dat de economie momenteel scheef loopt, heeft op de eerste plaats te maken met een overaanbod. Beide professoren willen echter de vraagzijde stimuleren, want zinloos is op een moment want de vraag zal nooit het huidige aanbod kunnen opvangen. Maar dat gaat er bij deze keikoppen blijkbaar niet in.
Paul De Grauwe en Paul Krugman waren vorige week beter eens naar Brussel afgezakt gekomen, dan hadden ze daar met eigen ogen op een merkwaardig fenomeen gestuit: een betoging waar zowel de arbeiders als het management van de grote staalbedrijven aan deelnamen. De betoging was gericht tegen de plannen van China om de Europese markt met goedkoop staal te overspoelen. Wanneer beide heren de vraag naar dat staal blijven stimuleren, zullen de Chinezen alleen nog meer staal op onze markten dumpen. Hallo jongens, willen julllie eindelijk eens wakker worden?
