De laatste weken is het opnieuw rustiger geworden in de Europese bankensector, hoewel we nog met de regelmaat van de klok worden verblijd (?) met berichten dat de balansen van veel banken bijzonder fragiel zijn geworden. Dat zou vooral een probleem kunnen worden wanneer zich een nieuwe crisis aandient. Zo ver zijn we dus echter nog niet, waardoor de bankensector van een relatieve rust mag genieten. Dat er onderhuids een haar in de boter is, blijkt echter duidelijk uit het feit dat de koersen van de bankaandelen op de Europese beurzen onder druk blijven staan.
Vooral in de Italiaanse bankensector is er één en ander mis, getuige de berg probleemkredieten op de balans van deze banken. De geruchten over een nakend faillissement van één of meer banken werden zo sterk dat de Italiaanse centrale bank zich genoodzaakt zag om in te grijpen. Na rijp beraad werd een noodbank opgericht die banken in problemen zou helpen om het hoofd boven water te houden. In dat "last resort" bad bank bailout fonds werd een bedrag van 5 miljard euro ondergebracht om probleemgevallen te helpen het hoofd boven water te houden.
Eigenlijk is die 5 miljard euro een peulschil, vergeleken met de 360 miljard euro die de Italiaanse banken aan probleemkredieten moeten torsen. De oprichting van het fonds genaamd Atlante of Atlas (naar de mythische reus die verondersteld werd de wereld te torsen) had daarom vooral een symbolisch gevaar, de betekenis er van was dat de Italiaanse centrale bank de banken niet in de steek zou laten. Maar dat symbolisch gevaar heeft al veel van zijn waarde verloren, want het geld in het fonds verdwijnt in snel tempo.
Het reddingsfonds voor Italiaanse banken is meer bepaald al voor 1/3de leeg na de redding van Banco Popolare di Vicenza. De overheid had geprobeerd om de aandelen van dit fonds via een IPO te slijten aan de beleggers, maar die trapten daar niet in. Volgens Reuters zou maar 10% van de aandelen zijn geplaatst, zodat Atlante zich nu de trotse bezitter mag noemen van ongeveer 90% van de aandelen van Popolare di Vicenza. Het spreekt voor zich dat dit soort avonturen niet te vaak meer mag gebeuren, zoniet staan de fondsbeheerders in een mum van tijd met de billen bloot. De vlam kan op eender welk moment in de pijp slaan in de Europese bankensector, want Italië is niet het enige land waar de banken in de problemen zitten.
