Het is algemeen bekend dat de Europese banken nog altijd reuzen op lemen voeten zijn. Of we het graag horen of niet, onze banksector heeft namelijk de grote crisis van 2008-2009 nog altijd niet verteerd. Dat betekent dat een volgende aardschok ons financieel systeem opnieuw op de grondvesten kan doen daveren. Waarschuwingen daaromtrent hebben tot dusver weinig reacties losgeweekt, zoals ook vroeger steeds het geval was wordt geprobeerd om de put te dempen wanneer het kalf al bijna verdronken is. Een dergelijk scenario speelt zich nu weer in Zuid-Europa af.
De redding van de Italiaanse banken belooft namelijk allesbehalve een fluitje van een cent te worden. De Italiaanse regering heeft slechts ingegrepen toen ze niet anders meer kon dan reageren. Via het overheidsfonds Atlante wordt geprobeerd om de zwalpende banken een reddingsgordel toe te werpen. De vrees bestaat echter dat de aangekondigde maatregelen niet meer dan een doekje voor het bloeden zijn. In het fonds bevindt zich zeggen en schrijven 5 miljard euro, terwijl de omvang van de probleemkredieten op 350 miljard euro wordt geschat.
Bovendien lijkt het soms dweilen met de kraan open. Banca Monte dei Paschi di Siena SpA werd al 2x gered, maar heeft nog altijd geen vaste voet aan de grond gekregen. Afgelopen anderhalf jaar werd tevergeefs gezocht naar een koper voor de bank, niemand is geneigd om een zombiebank te kopen. De bank krijgt nu opnieuw 50 miljoen euro toegestopt, maar de vraag is of dat bedrag zal volstaan. Ook bij Banca Carige SpA staat het water tot aan de lippen, de probleemkredieten dreigen deze bank te verzuipen.
Volgens sommige analisten staat de Italiaanse overheid voor een hopeloze taak, het redden van de banken wordt omschreven als een Herculesopgave. Luigi Zingales, professor aan de University of Chicago’s Booth School of Business, merkt op dat de Italiaanse overheid telkens opnieuw verzuimt om de dieperliggende problemen van de banksector aan te pakken. Het is dus duidelijk dweilen met de kraan open, waarbij de problemen telkens in een andere vorm terugkeren. Maar Italië is mogelijk slechts het topje van de ijsberg, ook bij de andere Europese banken vermoeden we soortgelijke problemen.
