Kunnen we alstublief een rol WC-papier krijgen want het is dringend? Het lijkt een vreemde titel boven een blog, maar helaas is het bittere realiteit in Venezuela. Dat land is door een knettergekke president Hugo Chavez naar de rand van de afgrond gevoerd en zijn opvolger Nicolas Maduro heeft er voor gezorgd dat het laatste duwtje voor de vrije val er ook daadwerkelijk is gekomen. De situatie zou lachwekkend zijn ware het niet dat de Venezolanen in bittere armoede aan het wegzakken zijn.
Het leest als een scenario voor een slechte klucht. President Maduro bestuurt zijn land bij de gratie van zijn overleden voorganger, die vermomd als een vogeltje dat op zijn schouder zit hem komt influisteren hoe hij Venezuela op de juiste manier moet besturen. De Venezolanen hebben al lang hun buik meer dan vol van dit soort onzin. Zelfs de kinderen halen minachtend de schouders op wanneer ze dergelijke onzin moeten aanhoren.
Het socialistisch paradijs dat Chavez zijn landgenoten had beloofd, is al lang een verre schim geworden. Hij en zijn opvolger hadden natuurlijk de brute pech dat de olieprijs als een baksteen gekelderd is. Maar toen een vat ruwe olie nog veel duurder was, hebben de Venezolaanse politici het geld aan deuren en vensters buiten gesmeten. Met als gevolg dat ze nu op gebakken peren zitten. Er valt namelijk niets meer uit te delen.
Links heeft er in Venezuela dus een potje van gemaakt en zal waarschijnlijk geen tweede kans meer krijgen om dergelijke kunstjes uit te voeren. Maar hetzelfde geldt voor de linkse partijen in Europa, die nog altijd proberen te doen alsof er niets aan de hand is. Ze hebben ons financieel systeem om zeep geholpen door geld uit te geven dat er niet was. Nu blijkt dat ze de bevolking met loze beloften hebben gepaaid, is hun krediet compleet verspeeld. Europa zal in de komende jaren dan ook ongenadig afrekenen met de linkse partijen, zoals de Venezolanen met Maduro en zijn linkse kliek zullen afrekenen.
