Er broeit weer van alles in de bankensector en dat is natuurlijk niet echt nieuw. In de eerste weken van dit jaar waren er de geruchten dat niemand minder dan Deutsche Bank aan de rand van de afgrond bengelde. Dat gevaar lijkt voorlopig te zijn geweken, hoewel de beurskoers van de grote Duitse bank er nog steeds als een uitgewrongen dweil bijhangt. De crisis rond de bank zou op eender welk moment opnieuw de kop kunnen opsteken. Maar DB is zeker geen uitzondering, ook de kapitaalstructuur van andere grootbanken zou zeer te wensen overlaten.
Het probleem is evenwel dat informatie over die kapitaalstructuur moeilijk op de kop te tikken is. Er zijn natuurlijk de stress tests die af en toe op de banken worden uitgevoerd, maar het verleden heeft voldoende aangetoond dat die eigenlijk nietszeggend zijn. Herinner u nog het feit dat Dexia omviel vlak nadat deze onzalige bank met vlag en wimpel voor de stress tests was geslaagd. Een evolutie die scherp in de gaten moet gehouden worden, is die van de evolutie van de probleemkredieten in de bedrijfswereld.
Want het zijn deze probleemkredieten die uiteindelijk de banken de das kunnen omdoen. Dat werd deze week nog maar eens duidelijk in Italië, waar aan alle kracht aan de alarmbel werd getrokken. Na een spoedmeeting werd daar beslist om een noodfonds van 5 miljard euro klaar te maken om het probleem van de probleemkredieten op te vangen. Geruchten over een op til zijnde deal hadden in de dagen voordien de koersen van de bankaandelen beurtelings omlaag en vervolgens weer omhoog gejaagd.
De reacties op het bericht over de oprichting van het noodfonds waren echter niet bepaald juichend. De Italiaanse regelgever schiet met een mug op een olifant, zo kregen we te horen. Want wat is er aan de hand? Het totaal bedrag aan uitstaande probleemkredieten bedraagt namelijk 360 miljard euro. Er wordt dus amper 1,50% van dit bedrag opzij gezet om de banken te ondersteunen. Sommige analisten maakten prompt de vergelijking met Atlas, de Griekse god die met een hefboom de hemel probeerde te ondersteunen. De vraag is maar of hier het hefboomeffect zal werken, we krijgen eerder de indruk dat de Italiaanse banken allesbehalve gered zijn.
