De crisis in de eurozone lijkt op het eerst gezicht te zijn bezworen, maar bij nader toezien blijkt dat toch niet helemaal het geval te zijn. Integendeel zelfs, die crisis zou op eender welk moment opnieuw in volle hevigheid kunnen uitbreken. Het epicentrum er van ligt nog steeds in Griekenland en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Want de Grieken staan nog steeds met de rug tegen de muur, in zoverre dat het scenario van een schuldenherschikking steeds dichterbij komt. En een dergelijk scenario kan heel wat in beweging brengen.
Laten we eens even naar de feiten kijken. Griekenland moet de Troika (het Internationaal Monetair Fonds, de Europese Centrale Bank en de Europese Unie) tegen het einde van juli 11 miljard euro terugbetalen. De Grieken kunnen dat bedrag onmogelijk ophoesten, tenzij ze financiering krijgen van de Troika. Maar zo zijn we natuurlijk in een straatje zonder einde beland. Het ontvangen steungeld – en zelfs nog iets meer – moet de Griekse regering meteen opnieuw afstaan. Er zijn met andere woorden nieuwe besparingen nodig om deze vicieuze cirkel te doorbreken.
Premier Alexis Tsipras is de halfslachtige oplossingen meer dan beu en wil dat er nu eindelijk wordt ingegrepen waar de kern van het probleem zich situeert. Het heeft geen zin meer om de bal verder voor zich uit te schoppen, Griekenland heeft volgens Tsipras dringend een grote schuldenherschikking nodig. Maar Duitsland en het IMF zitten wat dit onderwerp betreft niet op dezelfde golflengte, waardoor het waarschijnlijk is dat een eventuele schuldenherschikking eerder beperkt in omvang zal zijn. Met als enige bedoeling om de kaap van de Brexit te kunnen ronden. Of met andere woorden: om opnieuw wat tijd te winnen.
Duitsland en het IMF zullen het waarschijnlijk oneens blijven totdat de Grieken hun lesje hebben geleerd en kiezen voor een terugkeer naar de drachme. Want de huidige situatie is simpelweg onhoudbaar. De Grieken zullen tot 2059 onder het juk van de slavernij moeten blijven, tussen nu en dat jaar zullen ze in totaal 300 miljard euro aan ontvangen steun moeten terugbetalen en dat is simpelweg onmogelijk. De Griekse crisis blijft dus een vulkaan die momenteel slapende is, maar die op een onverwacht moment opnieuw kan uitbarsten.
